|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت شعر از شاعر به احساساتی اشاره دارد که ناشی از دوری و جدایی است. شاعر از تلاش‌هایی که برای رسیدن به معشوقه‌اش می‌کند صحبت می‌کند و می‌گوید که اگر از او دور شود، دسترسی به او از بین می‌رود. در نهایت، او به وصالی اشاره می‌کند که در آستانه صبح به رقیب می‌رسد، و این او را بارها و بارها به حس جدایی دچار می‌کند. به طور کلی، این اشعار به زیبایی و دشواری‌های عشق و جدایی پرداخته است.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر کوشش دیگران به بهشت برسی، وقتی که من از تو دور شوم، چه فایده‌ای خواهد داشت؟
هوش مصنوعی: به وصلی که در بامداد به دست رقیب می‌رسد، هزار بار از جدایی و فاصله بهتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صحت که کشد به سقم و رنجوری به
زان جامه که سازی بستم عوری به
چشمی که نبیند ره حق کوری به
صحبت که تقرب نبود دوری به
ای کوی تو از خلد و تو از حوری به
سیمین بدنت ز شمع کافوری به
زلف مشکین و عارض گلگونت
وز عنبر سار او گل سوری به
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.