|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فرا رسیدن نوروز و فصل بهار اشاره می‌کند. او از شکوفایی گل‌ها و آواز پرندگان سخن می‌گوید و به زیبایی‌های این فصل اشاره می‌کند. همچنین، شاعر به احساس خود در این دوران اشاره کرده و می‌گوید که او در حالی که همه در شادی و آوازند، خود را مانند یک غنچه‌ی خاموش می‌بیند و از این احساس ناخرسندی ابراز نارضایتی می‌کند.
هوش مصنوعی: نوروز فرارسید و دوباره در کنار چمن زمان شکوفایی و سرزندگی آغاز شد.
هوش مصنوعی: گل به باغ آمد و بلبل، به شوق و سرور، از آن گل‌ها در باغ سرود سر داد.
هوش مصنوعی: عزیزم، خودت هم در این فصل بهار به نزد من برگرد، چرا که در این زمان نامناسب است که دوری کنی.
هوش مصنوعی: پرندگان همه به خاطر شادی و خوشحالی آواز می‌خوانند، اما من مانند گل هنوز در سکوت و آرامش هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.