مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » مستزاد » شمارهٔ ۶

نوروز رسید و باز در طرف چمن

شد موسم جوش

گل آمد و عندلیب ازو در گلشن

آمد به خروش

بازآ گل من تو هم درین فصل بهار

آخر نه رواست

مرغان همه نغمه‌سنج از عشرت و من

چون غنچه خموش