ای که دارد حسن سنگین دل گران گوش ترا
ناله کی در خاطرت آرد فراموش ترا
گیرمت چون تنگ در بر سر مکش از من که نیست
جامه‌ای چسبان‌تر از آغوشم آغوش ترا
خوردن خونم چه غم گر گل کند زانرخ که هست
زین شفق فیض دگر صبح بناگوش ترا
با خیالت تابکی خوابم چه خواهد شد شبی
چون قبا دربر کشم سرو قباپوش ترا
از لبت میخواست کام از حسرتم تلخ آنکه داد
این قدر جوش حلاوت چشمه نوش ترا
برق اگر در خرمن جانها زند نبود عجب
جلوه‌ای کز گوشوار در بد گوش ترا
گوشه چشمی نگاهی شرم حسن ار مانع است
از سخن چون غنچه با ما لعل خاموش ترا
میزنی مشتاق پرلاف خرد کو جلوه‌ای
تا برد یکباره عقل و طاقت و هوش ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و احساسات عمیق عاشق نسبت به معشوق است. شاعر به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و از عواطف خود در مواجهه با او سخن می‌گوید. او به تمایل و کشش شدیدش برای نزدیک شدن به معشوق اشاره کرده و می‌گوید که حتی اگر درد و رنجی هم در این راه باشد، برایش بی‌اهمیت است. شاعر همچنین از احساسات و آرزوهایش در خواب و بیداری صحبت می‌کند و به تاثیراتی که معشوق بر او می‌گذارد، اشاره دارد. به‌طور کلی، این شعر نمادی از عشق شیدایی و احساسی عمیق نسبت به محبوب است.
هوش مصنوعی: ای کسی که زیبایی‌ات دل سنگینی دارد، چه زمانی صدای ناله‌ام به ذهنت می‌آید و فراموشی‌ات را کنار می‌زند؟
هوش مصنوعی: به تو چنگ می‌زنم و به شدت در آغوش می‌فشارمت، پس مرا رها نکن، زیرا هیچ چیزی به اندازه آغوش من نمی‌تواند به تو نزدیکی و دل‌پذیری بدهد.
هوش مصنوعی: اگر خون من را بخورند، چه غم دارد؟ چون این زیبایی که در صورت توست، از نور صبحگاهان جاری شده و دلی پر از شوق و فیض به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: با یاد تو خوابم چه حالت خواهد گرفت وقتی شبی مانند قبا تو را در آغوش بگیرم و مانند بیدی سر بر افراشته باشم.
هوش مصنوعی: از لب تو می‌خواستم که کامم را شیرین کنی؛ ولی چقدر تلخ است که تنها این اندک شوق و لذت چشیدن آن می‌تواند به حسرت من بیفزاید.
هوش مصنوعی: اگر برق در خرمن جانها بتابد، عجیب نیست که جلوه‌ای از گوشواره‌ات در گوش تو نمایان شود.
هوش مصنوعی: اگر نگاهی مختصر و خجولانه از زیبایی تو مانع برقراری سخن باشد، پس مثل غنچه‌ای هستی که هنوز لبخندش را نازک و خاموش نگه داشته است.
هوش مصنوعی: تو با اشتیاق و شوق فراوان، دست به اقدامی میزنی که به تو نمایشی و جلوه‌ای از حکمت و دانایی می‌بخشد. این عمل می‌تواند به یکباره عقل و توانایی و درک تو را تحت تأثیر قرار دهد و توانایی‌های تو را به چالش بکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.