و در اثنای وصابت پسر خویش امیرالمومنین مهدی را رضی الله عنهما می‌گفت: ای پسر، نعمت بر لشکر فراخ مکن که از تو بی نیاز شوند، و کار هم تنگ مگیر که برمند، عطایی برسم می‌ده در حد اقتصاد و منعی نیکو بی تنگ خویی می‌فرمای؛ عرصه امید بریشان فراخ می‌دار و عنان عطا تنگ می‌گیر.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شخصی به امیرالمؤمنین مهدی توصیه می‌کند که در دادن کمک‌ها و عطایا به لشکر خود سخاوت ورزد و آنها را از خود بی‌نیاز نکند. او تاکید می‌کند که نباید در بارگذاری کارها بر لشکر سخت‌گیری کرد و باید امید را در دل آنها زنده نگه داشت. همچنین اشاره می‌شود که باید میزان عطا و کمک‌ها به گونه‌ای باشد که به تدریج و با حساب و کتاب انجام گیرد.
هوش مصنوعی: در حین صحبت با پسرش، امیرالمؤمنین مهدی به او گفت: پسرم، نعمت را برای لشکر خود زیاد نکنید که ممکن است از شما بی‌نیاز شوند. همچنین، کارها را به گونه‌ای سخت نکن که آنها دلسرد شوند. عطای شما باید به اندازه‌ای باشد که نیازها را برآورده کند و در عین حال باید با دست‌گیری نیکو و بی‌تنگ نظری عمل کنید. امید را برای آنها وسیع کنید و در مورد عطا، محدودیت‌هایی قرار دهید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.