|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زندگی و مرگ عبدالغنی گلشن می‌پردازد. او به بهشت و لطافت روح اشاره می‌کند، اما با وقوع مرگ و دوری از دنیا، عبدالغنی به غربت می‌افتد. با این حال، پس از چهل روز، آرامش و منزلتی والاتر به دست می‌آورد. شاعر به تغییرات تاریخی و سرنوشت عبدالغنی اشاره می‌کند و می‌گوید که او به جایی مبارک و خوشایند دست یافته است.
هوش مصنوعی: گل زیبا و دل‌نواز گلستان، ثمره‌ی محبت و بخشش عبدالغنی است که نسیم آن بهشت عالی را برایش به ارمغان آورده است.
هوش مصنوعی: او به غربت افتاده و به خاطر دوری از خود، مرگش همچون شرابی در جام به او رسید.
هوش مصنوعی: اما بعد از گذشت چهل روز، به این وضعیت خوشایند و آرامش‌بخش دست یافت.
هوش مصنوعی: او به بررسی و تفکر در مورد تاریخ پرداخت و گفت که او به چه مکان پربرکتی دست یافته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.