قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.

وَ السَّماءِ وَ الطَّارِقِ (۱) بآسمان و بآنچه بشب پیدا می‌آید.

وَ ما أَدْراکَ مَا الطَّارِقُ (۲) چون نیک دانی که آنچه بشب آید چیست؟

النَّجْمُ الثَّاقِبُ (۳) ستاره درخشان.

إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْها حافِظٌ (۴) هر کسی و هر تنی آنست که برو گوشوانی است،.

فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ (۵) در نگرا مردم که از چه چیز آفریدند او را.

خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ (۶) بیافریدند او را از آبی افکنده ریخته.

یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ (۷) بیرون میآید از پشت مرد و استخوانهای سینه زن.

إِنَّهُ عَلی‌ رَجْعِهِ لَقادِرٌ (۸) آفریدگار او بر باز برد او توانا است.

یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ (۹) آن روز که بر رسند و باز نگرند پنهانها.

فَما لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ (۱۰) او را نه نیرویی که بان تاود یا کوشد، و نه یاری که او را یاری دهد.

وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ (۱۱) بآسمان با باران.

وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ (۱۴) نه سست و نه گزاف.

وَ الْأَرْضِ ذاتِ الصَّدْعِ (۱۲) و بزمین با شکاف.

إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْداً (۱۵) ایشان دستانی می‌سازند نهانی ساختنی.

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (۱۳) که این قرآن سخنی است درست و راست.

وَ أَکِیدُ کَیْداً (۱۶) و من کاری میسازم نهانی.

فَمَهِّلِ الْکافِرِینَ این ناگرویدگان را درنگ ده أَمْهِلْهُمْ رُوَیْداً (۱۷) فرو گذار ایشان را اندک روزگار.