هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر احساسات خود را نسبت به یک معشوق توصیف می‌کند. او می‌گوید که هنگام در آمدن معشوقش مانند ماه در آسمان می‌درخشد. دل و جان او دو نوع غم را تجربه می‌کنند: یکی از زخم‌های حاصل از عشق و دیگری از جدایی. همچنین دو گوی که یکی از خستگی چشم معشوق و دیگری از ضربه‌های چوگان او به وجود آمده‌اند، نماد دردها و احساسات عمیق او هستند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر احساسات خود را نسبت به یک معشوق توصیف می‌کند. او می‌گوید که هنگام در آمدن معشوقش مانند ماه در آسمان می‌درخشد. دل و جان او دو نوع غم را تجربه می‌کنند: یکی از زخم‌های حاصل از عشق و دیگری از جدایی. همچنین دو گوی که یکی از خستگی چشم معشوق و دیگری از ضربه‌های چوگان او به وجود آمده‌اند، نماد دردها و احساسات عمیق او هستند.
هوش مصنوعی: او مانند ماهی که در آسمان بدون ابری درخشش دارد، با شتاب به میدان آمد.
هوش مصنوعی: من و دل‌ام هر دو به یاد او دچار غم و درد هستیم و زخم‌های زیادی از عشق او داریم.
هوش مصنوعی: این گوی خسته از پلک چشمان او و آن گوی فرار کرده از سر چوب بازی‌اش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.