ای خرامنده سرو تابان ماه
روز آذر می چو آذر خواه
شادمان کن مرا به می که جهان
شادمان شد به فر دولت شاه
شه ملک ارسلان که گردون را
کرد بر ملک او خدای گواه
ملک را جاه اوست یار و معین
عدل را رای اوست پشت و پناه
رای او همچو ماه تابان باد
تا ز گردون همی بتابد ماه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و توصیف زیبایی و شکوه شاهزاده‌ای به نام ارسلان می‌پردازد. شاعر از سرو و ماه به عنوان نمادهای زیبایی یاد می‌کند و از او می‌خواهد که با نوشیدن شراب، او را شاد کند. همچنین، شاعر به قدرت و عدالت شاه اشاره می‌کند و آرزو دارد که رای و فرمان او همچون ماهی روشن در آسمان بتابد و در زمین تأثیرگذار باشد. در کل، شعر از عظمت و سعادت ناشی از حکمرانی این شاه سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای زیبای باریک‌قامت و درخشان، روز آذر فاطه‌ای مانند آذر.
هوش مصنوعی: مرا با شراب شاد کن، چرا که با فرخندگی و خوشحالی شاه، جهان نیز شاد و خوشحال شده است.
هوش مصنوعی: ملک ارسلان، فرمانروایی که آسمان‌ها را تحت سلطه خود درآورد و خدایی بر زمین او را شاهد بر این قدرت و عظمت قرار داد.
هوش مصنوعی: پادشاه به خاطر مقام و جایگاهش حامی و همیار دارد، و برای برقراری عدالت، نظر و تدبیرش پشتوانه‌ای محکم است.
هوش مصنوعی: رأی و اندیشه او مانند ماه درخشان باشد که از آسمان می‌تابد و نور خود را بر زمین می‌افکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از شبستان ببشکم آمد شاه
گشت بشکم ز دلبران چون ماه
خنک این آفتاب و زهره و ماه
که نباشند جاودانه تباه
همه بر یک نهاد خویش دوند
که نگردند هرگز از یک راه
راست گویی ستارگان ملکند
[...]
ای ز عکس رخ تو ، آینه ماه
شاه حُسنی و ، عاشقانْت سپاه
هر کجا بنگری ، دمد نرگس
هر کجا بگذری ، برآید ماه
روی و موی تو نامهٔ خوبی است
[...]
کار زرگر به زر شود بر راه
زر به زرگر سپار و کار بخواه
بر فلک بر، دو مرد پیشه ورند
آن یکی درزی آن دگر جولاه
این ندوزد مگر قبای ملوک
و آن نبافد مگر گلیم سیاه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.