هوش مصنوعی: این شعر به توصیف مقام و شخصیت سلطان می‌پردازد. سلطان ملک است و در دل او نور و روشنایی وجود دارد. هر روز او را با شادی و سرور می‌بیند و هیچ‌گاه تحت فشار یا زور قرار نمی‌گیرد. همچنین چشم‌های بدخواه و حسود از او دور می‌شوند. به‌عبارتی، شاعر به قدرت و نورانیت سوگند یاد می‌کند که مختص سلطان است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف مقام و شخصیت سلطان می‌پردازد. سلطان ملک است و در دل او نور و روشنایی وجود دارد. هر روز او را با شادی و سرور می‌بیند و هیچ‌گاه تحت فشار یا زور قرار نمی‌گیرد. همچنین چشم‌های بدخواه و حسود از او دور می‌شوند. به‌عبارتی، شاعر به قدرت و نورانیت سوگند یاد می‌کند که مختص سلطان است.
هوش مصنوعی: سلطان، مالک دل‌هاست و هر روز نور و روشنی خود را بر چهره‌اش می‌تاباند.
هوش مصنوعی: هرگز نباید بر سلطانی قهر کرده و بدخلق، نزدیک شد؛ زیرا چشم بد او می‌تواند فرد را از مقام و جایگاهش دور کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سیمین بر تو سنگ بپوشد به سمور
زلفت به شبه همی کند نقش بلور
ای با لب طوطیان و با کشی گور
حسن تو همی مرده بر آرد از گور
امروز منم به زور بازو مغرور
یکتایی من بود به عالم مشهور
من همچو زمردم عدو چون افعی
در دیدهٔ من نظر کند گردد کور
نیکو مثلی زده ست شاها دستور
بز را چه به انجمن کشند و چه به سور
گفتی مگذر بکوی ما در مخمور
تا کشته نشی که خصم ماهست غیور
گویم سخنی بتا که باشم معذور
در کوی تو کشته به که از روی تو دور
در دایرهٔ سپهرِ ناپیدا غور
جامی‌ست که جمله را چشانند به دور
نوبت چو به دورِ تو رسد آه مکن
می نوش به خوشدلی که دور است نه جور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.