مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۹۹ من «مَهْسَتی‌اَم» از همه خوبان شده طاق مشهور به حسن در خراسان و عراق ای «پور خطیب گنجه» از بهر خدا مگذار چنین بسوزم از درد فراق
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نام مهستی، از زیبایی و محبوبیت خود در خراسان و عراق سخن می‌گوید و از درد جدایی و فراق شکایت دارد. او از فرزند خطیب گنجه درخواست می‌کند که به خاطر خدا، او را از این رنج نجات دهد.
من مَهْسَتی هستم، که از میان همه خوبان، تنها افتاده و به زیبایی در خراسان و عراق شناخته شده‌ام.
ای پور خطیب گنجه، به خاطر خدا مگذار که که چنین از درد دوری بسوزم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من مهستی‌ام بر همه خوبان شده طاق
مشهور به حسن در خراسان و عراق
ای پور خطیب گنجه از بهر خدا
مگذار چنین بسوزم از درد فراق
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.