|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به این موضوع اشاره دارد که در دیدن و نادیدن، انسان ممکن است به تجربههایی دست یابد که فراتر از ادراک معمول اوست. شوق و اشتیاق ممکن است باعث شود که فرد از دانش و اطلاعات عادی فراتر رود و به درک عمیقتری از موضوعات برسد. در واقع، احساسات و تجربیات میتوانند بر فهم و دانش تأثیر بگذارند.
هوش مصنوعی: چشم من، آنچه را که نمیتوان دید، فقط به خاطر وجود تو میبیند و در واقع، آنچه را که نه دیده میشود، به نوعی در دام تو گرفتار است.
هوش مصنوعی: زمانی که شوق و علاقه به حدی رسیده باشد که از مرزهای عقل و دانش فراتر رود، دیگر نمیتوان با دانش و معرفت به تنهایی به حقیقت و کمال رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن که قرارش نگرفتی و خواب
تا گل و نسرین نفشاندی نخست
تیغ به خون شسته ز پهنای دست
پیش در میر ولایت گذشت
قافیه سنجان چو قلم برکشند
گنج دو عالم بسخن در کشند
خاصه کلیدی که درِ گنج راست
زیر زبان مرد سخن سنج راست
گرز تو یابد یک ازین سی شکست
حلق ز کفارتت افتد به شصت
با نفس مست می مرحمت
کز ره ما رفته شود معصیت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.