|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به درخواست شاعر از خداوند اشاره دارد. شاعر میگوید که خداوند هستی را با ظلمت و روشنایی آفریده و بر اساس مهر و محبت خود به انسانها، نعمتهایی از جمله ایمان را عطا کرده است. او از خدا میخواهد که نور ایمان و محبتش را از او دور نسازد و همیشه در زندگیاش نورانی باقی بماند. به طور کلی، این شعر پیامی از شکرگزاری و تمنا برای ارتباط مستمر با خداوند را منتقل میکند.
هوش مصنوعی: خداوندا، وقتی که بر اساس فرمان الهی، روشنی و تاریکی را در زندگی قرار دادی، بر من هم تأثیر گذاشتی.
هوش مصنوعی: به خاطر رحمت الهی، گل سرشتی بر او نازل شده که برامدی به انسانیتی او خط نداشته باشد.
هوش مصنوعی: هستی ما از ابتدا به لطف و بخشش تو رقم خورده است.
هوش مصنوعی: از برکت بخشش من، هر چیزی که خواستی به تو دادم و همچنین، کلید گنج ایمان را نیز به تو عطا کردم.
هوش مصنوعی: چراغم را که خودت به من دادهای خاموش نکن و نور خودت را از من دور نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.