دل بدین و بدو نخواهم داد
جز به یار نکو نخواهم داد
بی تو، ای آرزوی سینه من
سینه را آرزو نخواهم داد
مهر تو بر کسی نخواهم بست
آب حیوان به جو نخواهم داد
گر به بستان شکوفه خواهم شد
بیوفایی چو تو نخواهم داد
بوسه ای گفته ای، توقف چیست؟
یا بده یا بگو، «نخواهم » داد
با رخت سوی گل نظر نکنم
دل به رنگ و به بو نخواهم داد
سگ کویت گزید خسرو را
بعد ازین هم از او نخواهم داد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر احساسات عاطفی شاعر را نسبت به معشوق نشان می‌دهد. شاعر اعلام می‌کند که دل و احساساتش را به هیچ‌کس غیر از یار محبوبش نخواهد داد و بدون او زندگی برایش بی‌معناست. او همچنین به بیوفایی و عدم اعتماد به دیگران اشاره می‌کند و می‌گوید که هرگز عشق و محبتش را به کسی جز معشوق نخواهد بخشید. به‌عبارتی، او شدیداً متعهد به عشقش است و به هیچ‌وجه نمی‌خواهد احساساتش را به دیگری منتقل کند.
هوش مصنوعی: دل خود را به کسی نخواهم سپرد جز به محبوبی نیکو و شایسته.
هوش مصنوعی: بدون تو، ای آرزوی دلم، هرگز دل را به آرزو نخواهم سپرد.
هوش مصنوعی: من هرگز محبت و محبت تو را به کسی دیگر نخواهم داد و از هیچ منبعی برای سیراب کردن او استفاده نخواهم کرد.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم در باغ شکوفه کنم، نمی‌خواهم نیز مانند تو بی‌وفا باشم.
هوش مصنوعی: بوسه‌ای بین ما رد و بدل شده، حالا دیگر چه نیازی به مکث است؟ یا به من بوسه‌ای بده یا بگو که «نمی‌خواهم» تا هیچ چیز را از تو نخواهم.
هوش مصنوعی: به زیبایی تو نگاه نمی‌کنم و دلم به رنگ و بوی گل نمی‌چسبد.
هوش مصنوعی: سگ کویتی خسرو را گزید و بعد از این دیگر او را از دست نخواهم داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.