زلف یار مرا به باد دهید
باد عنبرفشان زیاد دهید
جادوان کز خطش سبق گیرند
شحنه ای هم ازان سواد دهید
ای کسانی که نزد یار منید
از منش زود زود یاد دهید
سوی او رفته اید می ترسم
که شما نیز دل به باد دهید
از لب من به پای او گه گاه
بوسه بدهید و پر مراد دهید
خردسالی همی کند بیداد
ای بزرگان شهر، داد دهید
اشک خسرو همی رود ز فراق
گر توانیدش ایستاد دهید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زلف محبوب میخواهد که به باد داده شود و از باد عطر خوش را بهبود بخشد. او به جادوگرانی که از زیبایی محبوبش بهرهمند میشوند اشاره میکند و از دوستانش میخواهد که به یاد منش و رفتار او باشند. همچنین نگران است که آنها نیز دل به محبوب بسپارند. شاعر از آنها میخواهد که لبان او را به پای محبوب بوسه دهند و آرزوهایش را برآورده کنند. او به بیعدالتی خردسالان در شهر اشاره کرده و از بزرگان میخواهد که در این باره اقدام کنند. در پایان، شاعر از فراق خسرو گلهمند است و از دیگران میخواهد که اگر میتوانند، او را نگهدارند.
هوش مصنوعی: زلف معشوقم را به نسیم بسپارید و بگذارید بادی که عطر گل را پخش میکند، به آن بوزد.
هوش مصنوعی: ساحران و جادوگران که از دست خط خود برای جذب دیگران استفاده میکنند، لازم است که یک نظارت و کنترل بر آن داشته باشیم.
هوش مصنوعی: ای کسانی که در حضور دوست هستید، به یادگیری از رفتار و منش او به طور مکرر و سریع بپردازید.
هوش مصنوعی: شما به سمت او رفتهاید و من نگرانم که شما هم دلتان را به بیهودگی بسپارید.
هوش مصنوعی: بعضی اوقات از زبان من بوسهای به پای او بدهید و آرزوهایش را برآورده کنید.
هوش مصنوعی: کودکان نیز در این شهر بیاحترامی میکنند، ای شخصیتهای بزرگ، لطفاً به این مسئله رسیدگی کنید.
هوش مصنوعی: اشک های خسرو به خاطر دوری محبوبش روان است. اگر بتوانید، او را متوقف کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.