بتم چو روی سوی خانه کتاب آرد
ز خلق اگر نکند رخ نهان، که تاب آرد؟
رخش جریده حسن است، اندرین معنی
لبش به وجه حسن خط مشک ناب آرد
مگر ز عارض او می برد جمالت آب
که قطره های عرق بر رخ از حباب آرد
اگر به مجلس ما چنگ سر فرو نارد
بگو به مطرب عشاق تا رباب آرد
اگر تو گوش کنی در نظم خسرو را
به تحفه هر نفست گوهر خوشاب آرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و هنر است. شاعر به توصیف زیبایی‌های دختر می‌پردازد و می‌گوید که اگر او به خانه‌اش بیاید، همه چیز تحت‌الشعاع زیبایی‌اش خواهد بود. او همچنین اشاره می‌کند که جمال او چقدر می‌تواند تأثیرگذار باشد و حتی باعث شود که عرق بر چهره‌اش براق شود. شاعر از عشق و موسیقی نیز یاد می‌کند و می‌خواهد که در مجلس عشق، نغمه‌ها و آواهای زیبا به گوش برسد. در نهایت، او به شنونده می‌گوید که اگر به شعر زیبای "خسرو" گوش دهد، هر لحظه از زندگی‌اش می‌تواند به جواهراتی گران‌بها تبدیل شود.
هوش مصنوعی: اگر معشوق من به سوی خانه بیاید، کتابی از مردم می‌آورد. اما اگر چهره‌اش را پنهان کند، آیا کسی می‌تواند تحمل کند؟
هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند زیبایی است که بر صفحه‌ای نقش بسته و در این راستا، لب‌هایش زیبایی و جذابیتی مانند خطی از مشک خالص را به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: آیا زیبایی تو را از چهره‌اش نمی‌برد؟ آیا عرق‌های صورتش به قدری زیبا هستند که مثل حباب بر روی پوستش می‌درخشد؟
هوش مصنوعی: اگر کسی با دلbroken به محفل ما بیاید، بگو به نوازنده محبوب‌ها که سازش را بیاورد.
هوش مصنوعی: اگر به سخنان خسرو توجه کنی، هر بار که نفس می‌کشی، گوهرهای زیبا و ارزنده به تو هدیه می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.