هر که دل با دلربایی می نهد
خویشتن را در بلایی می نهد
می خورد صد غوطه در دریای غم
چشم اگر بر آشنایی می نهد
دلبرا، چابک سوار تو سنت
دلبری را دست و پایی می نهد
تا سر زلف تو جای فتنه شد
فتنه هم خود را به جایی می نهد
غمزه شوخت جراحت می کند
هر که را لعلت دوایی می نهد
عاشقان را می کشی و لعل تو
هم بر ایشان خونبهایی می نهد
کیست خسرو تا جفای خسروان
چون تو شاهی بر گدایی می نهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف درد و غم ناشی از عشق و دل‌بستگی می‌پردازد. شاعر می‌گوید که هر کسی که دل به زیبایی می‌سپارد، خود را در معرض خطرات و بلاها قرار می‌دهد. او به غم و رنج عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که دلبری و زیبایی می‌تواند باعث فتنه و مشکلات شود. عشق به محبوب، دردآور است و حتی گل‌های زیبایی هم که محبوب به عاشقان می‌دهد، جان آنها را می‌گیرد. در نهایت، شاعر با قیاس به خسروان، به زیبایی و مقام بالای محبوب خود اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که دلش را به دست محبوبش می‌سپارد، خود را در معرض خطر و نگرانی قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر چشمانش بر روی آشنا بیفتد، حتی در دریای عمیق غم هم غوطه‌ور می‌شود.
هوش مصنوعی: عزیزم، تو با ظرافت و چابکی‌ات عشق و جذابیت را به خوبی نشان می‌دهی و این هنر را به زیباترین شکل به نمایش می‌گذاری.
هوش مصنوعی: وقتی که زلف تو باعث ایجاد فتنه و آشوب شد، آن فتنه نیز جایگاه خاصی پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به چشمان نازک و فریبنده‌ات نگاهی بیندازد، دچار درد و آسیب می‌شود، اما لب‌های سرخ تو برای التیام آن دردها دارویی دارند.
هوش مصنوعی: عاشقان را به خاطر عشق و علاقه‌ای که به تو دارند به درد و رنج می‌اندازی، اما زیبایی و درخشش تو همچنان بر آنان اثر می‌گذارد و ارزش قیمتی به عشقشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند مانند تو شاهی که بر گدایی می‌تازد، به ستمگری‌های دیگران اشاره کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.