هنگام گل است و باده باید
ساقی و حریف ساده باید
گر غنچه گره بر ابرو افگند
پیشانی گل گشاده باید
ساقی برخیز و یاربنشان
کاین شسته و آن ستاده باید
جان است پیام اهل دل را
جانی که به کف نهاده باید
وانگاه حریف ساده و مست
در دست من اوفتاده باید
خسرو، ز بتان کرشمه بد نیست
معشوقه خود مراده باید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌ها و لذت‌های زندگی اشاره می‌کند. او به ساقی (سرویس‌دهنده) دستور می‌دهد که باده را بیاورد و از همراهان می‌خواهد که در این لحظات شاداب و پر از گل و غنچه، ساده و خالص باشند. شاعر به اهمیت لحظه حال تأکید کرده و می‌گوید زمانی که غنچه (نماد عشق) باز می‌شود، باید به شکوفایی و زیبایی گل توجه کرد. او زندگی، عشق و خوشی‌های آن را ارزشمند می‌داند و به هم‌نشینان پیشنهاد می‌کند که از این لحظات بهره‌مند شوند. همچنین، او به اهمیت عشق و معشوقه در زندگی اشاراتی دارد.
هوش مصنوعی: زمانی است که گل‌ها شکوفا شده‌اند و باید نوشیدنی وجود داشته باشد. در این لحظه، باید همسفر و همراهی بی‌تکلف و بی‌ریا حضور داشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر غنچه‌ای ابروهایش را درهم بکشد، باید پیشانی گل باز باشد.
هوش مصنوعی: بیا، ای ساقی، برخیز و بیا تا شراب را پر کنیم و آنکه شسته است را هم آماده کنیم؛ زیرا اکنون وقت آن است که از سر شادابی و سرمستی بهره‌مند شویم.
هوش مصنوعی: جان انسان، پیام و اندیشه‌های واقعی دل‌ها را درک می‌کند و کسی که زندگی خود را در این راه گذاشته، باید به این نکته توجه داشته باشد.
هوش مصنوعی: در آن لحظه، فردی بی‌خبر و سرخوش به راحتی در دستان من قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: خسرو، از زیبایی‌های بتان نباید دلخور شود، زیرا معشوقه‌اش باید شایسته و باارزش باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.