یا رب، اندر دل خاک آن گل خندان چونست
ماه تابان من اندر شب هجران چونست
من چو یعقوب ز گریه شده ام دیده سفید
آخر آن یوسف گمگشته به زندان چونست
من درین خاک به زندان غم از دوری او
او ز من دور به صحرا و بیابان چونست
گوهری بود کزین دیده بغلطید به خاک
دیده خود خاک شد، آن گوهر غلطان چونست
بر تن نازک او برگ گلی بودی، حیف
هست انبار گل اکنون، به ته آن چونست
همه جان بود ز بس لطف چو جان بی تن
این زمان در ته گل با تن پنهان چونست
سبزه چون خضر ز پیراهن خاکش برخاست
در هوای عدم آن چشمه حیوان چونست
مردمان باز مپرسید ز خسرو که کنون
در غم دوست ترا دیده گریان چونست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر احساساتی عمیق و دردناک را درباره دوری و جدایی از یک معشوق بیان میکند. شاعر به تصویر کشیدن حال خود میپردازد و با استفاده از تشبیهات زیبایی که به یعقوب و یوسف، گل و خاک و سبزه و چشمه حیوان اشاره دارد، به دلتنگی و غم خود از فراق محبوبش میپردازد. او میگوید که مانند یعقوب، به خاطر دوری یوسف، اشک میریزد و در این درد به توصیف زیباییها و زشتیهای زندگی میپردازد. در نهایت، از دیگران میخواهد که دیگر از وضعیتش نپرسند، زیرا در غم عشقش غرق است. این شعر نشاندهنده عواطف عمیق انسانی و درد جدایی است.
هوش مصنوعی: ای خدا، در دل خاک آن گل شاداب چه حالتی دارد و ماه روشن من در شب جدایی چه شکل و حالی دارد؟
هوش مصنوعی: من مانند یعقوب از شدت گریه چشمانم سفید شده است. حالا بدان که حال یوسف گمشده در زندان چگونه است.
هوش مصنوعی: من در این سرزمین به خاطر دوری او در غم و اندوه به سر میبرم، و او نیز از من دور افتاده است و در دشت و بیابان زندگی میکند، چگونه میتوان این را تحمل کرد؟
هوش مصنوعی: جواهری بود که از دیدگان من به زمین افتاد و به خاک تبدیل شد. حالا آن گوهر که به زمین افتاده و گم شده، چه وضعی دارد؟
هوش مصنوعی: بر تن ظریف او، گلی بود که زیبا و لطیف مینمود. اما افسوس، اکنون که به پایان گلها نگاه میکنیم، حال و روزش چگونه است؟
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر اشاره دارد به وجود لطف و زیبایی در جهان که به شدت وجود را تحت تأثیر قرار میدهد. این لطف آنقدر عمیق و گسترده است که در شرایطی که جان از تن جدا میشود، مانند گلی در دل طبیعت پنهان است. به عبارت دیگر، زیبایی و عشق در همه جا وجود دارد و حتی در حالتی که ظاهر نمیشود، هنوز هم حضور دارد.
هوش مصنوعی: سبزه مانند خضر که از پیراهن خاکش بیرون آمده، در هوای عدم (عدم وجود) آن چشمه حیات چگونه است؟
هوش مصنوعی: مردم، دیگر از شاه نپرسید که حالا که به خاطر دوستیاش غمگین است، چگونه به نظر میرسد و چرا اشکهایش را میریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خبری ده به من، ای باد که جانان چونست
آن گل تازه و آن غنچه خندان چونست
با که می می خورد آن ظالم و در خوردن می
آن رخ پر خوی و آن زلف پریشان چونست
چشم بد خوش که هشیار نباشد، مست است
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.