سر در خمار، شب به کنار که بوده‌ای؟
لبها فگار، همدم و یار که بوده‌ای؟
سنبل به تاب رفته و نرگس به خواب ناز
شب تا به روز باده‌گسار که بوده‌ای؟
شمع مراد من نشدی یک شبی تمام
ماه تمام، در شب تار که بوده‌ای؟
با چشم آهوانه که شیران کند شکار
ای آهوی رمیده شکار که بوده‌ای
سروت هنوز هست در آغوش خاستن
ای سرو نیم‌رسته، بهار که بوده‌ای؟
زان رو که جوی چشمهٔ خورشید خون گرفت
خونابه‌شوی گریهٔ زار که بوده‌ای؟
کارت چنین که پردهٔ دل‌ها دریدن است
امشب به پرده محرم کار که بوده‌ای؟
ما را ز اشک صد جگر پاره در کنار
تو پارهٔ جگر به کنار که بوده‌ای؟
بر ریش خسروت نمکی هم دریغ بود
مرهم‌رسان جان فگار که بوده‌ای؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و احوال شاعر در دنیای عشق و تنهایی می‌پردازد. شاعر از محبوبش می‌پرسد که در شب‌های تار کجا بوده و چرا به او توجهی نداشته است. او به زیبایی‌های طبیعت و تاثیر آنها در احساساتش اشاره می‌کند و از درد فراق و زخم‌های عشق سخن می‌گوید. در این میان، از دلشکستگی و غم ناشی از جدایی و یاد محبوب یاد می‌کند و با نثری پرمعنا و عاطفی، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. شاعر در نهایت از محبوب می‌خواهد که به او توجه کند و به درد دلش گوش دهد.
هوش مصنوعی: در حالتی غمگین و گیج به سر می‌بری و نمی‌دانی که شب را در کنار چه کسی گذرانده‌ای. لب‌هایت هم از غم و درد دچار سرخوردگی شده و نمی‌دانی چه کسی در این لحظات سخت همراهت بوده است.
هوش مصنوعی: گل سنبل در حال شکوفایی است و نرگس به خواب عمیق شب ناز رفته است. منتظر باده‌گساری هستی که صبح از خواب بیدار شود و بیاید.
هوش مصنوعی: شمعی که آرزوی من بودی، یک شب هم نشد که در میان تاریکی، به روشنی و زیبایی ماه کامل باشی.
هوش مصنوعی: ای آهوی وحشی، با چشمان زیبایت که همچون آهوان جستجوگر می‌تواند شیران را شکار کند، تو چه موجودی بوده‌ای که این‌چنین در نظرها می‌درخشی؟
هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و لطافت خاصی اشاره دارد. گوینده با نگاهی به سروهای نازک و جوان، به یاد بهار می‌افتد و از آنها می‌پرسد که آیا هنوز ثروت و زیبایی در آغوش زندگی و رشد وجود دارد؟ اشاره به این است که بهار، نماد جوانی و زندگی است، و او به یاد آن روزهای زیبا افتاده است.
هوش مصنوعی: به دلیل اینکه خورشید غمگین و افسرده شده، جوی‌های آبی که از چشمه‌اش می‌ریزد به رنگ خون درآمده‌اند. بنابراین، ای کس که در حال گریه و زاری هستی، چه کسی بوده‌ای که اینقدر دلتنگ و غمگین هستی؟
هوش مصنوعی: کار تو به گونه‌ای است که دل‌ها را به شکلی عمیق جریحه‌دار می‌کنی. امشب در مراسمی که به پرده‌داری اختصاص دارد، تو چه نقشی داشتی؟
هوش مصنوعی: من با اشک‌هایم گاهی به اندازه‌ی صد دل شکسته، به یاد تو روزها را سپری کرده‌ام. حالا که در کنارت هستم، آیا تو کسی هستی که دل مرا در این وضعیت شکسته و پاره کرده‌ای؟
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر این است که برای کسی که در حال درد و رنج است، حتی کوچک‌ترین نشانه‌های محبت و لطف نیز ارزشمند و گرانبهاست. فردی که در سختی به سر می‌برد، می‌تواند از هر چیزی، حتی از یک ذره نمک بر ریش کسی که او را رنجانده، احساس ناراحتی کند، چرا که او خود در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتش است. این اشعار نشان‌دهنده‌ی عمق احساسات انسانی و قدرت تحمل در مقابل سختی‌هاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای یار! دوش همدم و یار که بوده ای؟
لبها گزیده شب به کنار که بوده ای؟
آشفته موی زلف به دست که داده ای ؟
سر پُرخمار دفع خمار که بوده ای ؟
با چشم نیم مست کجا مست خفته ای؟
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.