در اوصاف خود عقل را ره مده
بهشت برین را به ابله مده
جهان مست و دیوانه کردی به زلف
نسیمی به باد سحرگه مده
غم عاشقان بشنو، اما به ناز
جواب سخن گه ده و گه مده
چگویم به تو راز پنهان خویش
خودش بشنو و سوی خود ره مده
گر انصاف، جوید دل ظالمم
مده هیچش انصاف، والله مده
زنخ می نمایی و خون می خورم
چنین شربتم زانچنان چه مده
رقیب ار کشد خسرو خسته را
زبان را در آن رخصت «نه » مده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به نکات مختلفی در مورد عشق، عقل، و روابط انسانی اشاره دارد. شاعر به ناامیدی از عقل اشاره میکند و معتقد است که نمیتوان بهشت را به نابخردان سپرد. او به مشکلات ناشی از عشق اشاره کرده و از سایرین خواسته است که در این خصوص بیتوجه باشند. همچنین از خودخواهی و عدم انصاف دیگران گلایه میکند و به بیوفایی و رنجهای عشق میپردازد. در نهایت، شاعر از تهدیدات رقیب و درد و رنج هایش سخن میگوید و تأکید میکند که نباید اجازه داد که دیگران بر او تسلط یابند.
هوش مصنوعی: عقل را در توصیف خود به بیراهه نبر و به آدم نادان امکانات بهشتی نده.
هوش مصنوعی: تو با زلفی که همچون نسیمی در صبحگاه به باد دادهای، جهان را دچار شوق و دیوانگی کردهای، پس مگذار که این حالت از دست برود.
هوش مصنوعی: غم عاشقان را بشنو، اما با ناز و لطافت به سخنانشان پاسخ بده؛ گاهی جواب بده و گاهی سکوت کن.
هوش مصنوعی: چطور به تو راز لطیف و نهان خودم را بگویم؟ خودت بشنو و به سوی خودت نرو.
هوش مصنوعی: اگر بخواهیم دل ظالم را با انصاف سیراب کنیم، هیچگاه به او انصاف نده، به خدا قسم که نده.
هوش مصنوعی: تو با چهره زیبا و دلربایت من را در تنگنا قرار دادهای و من از درد و رنجی که به من میزنی، بینهایت رنج میبرم. شربت تلخی که از این حال به من میرسد، به خاطر توست و نمیتوانم آن را قبول کنم.
هوش مصنوعی: اگر رقیب، خسرو بیتاب را به قتل برساند، در آن حال به او اجازه نده که حتی واژه «نه» را بگوید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.