|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دل‌فریبی معشوق خود اشاره می‌کند و می‌گوید که چهره‌اش مانند گل نرگس زیباست. او اعتراف می‌کند که چشم‌های معشوق همیشه مست و جذاب است، اما در عین حال باید در عشق هشیار باشد. شاعر از درد دلش می‌گوید که درمان نمی‌شود جز با محبت معشوق. همچنین، او به بازیگوشی دل در عشق می‌پردازد و احساس می‌کند که در غم دوری معشوق، نفسش به سختی می‌گذرد. در کل، شعر بیانگر عشق و درد ناشی از آن است.
هوش مصنوعی: هرگاه چهره‌ات را نمایان کنی، گل در میان خاری می‌غلطد. خاری که به‌خودی‌خود زیبایی ندارد.
هوش مصنوعی: چشمان تو همیشه حالت مستی دارد، عزیزم، اما در هنر دلربایی کاملاً آگاه و هشیار هستی.
هوش مصنوعی: درد دل من درمان نشد، مگر از نرگس بیمار آن محبوب.
هوش مصنوعی: عقل در بالای مجلس عشق به کار خود مشغول است و دل بیکار و ناتوان به حال خود رها شده است.
هوش مصنوعی: نگران نباش، الان در پی تو هستم و نفس می‌کشم، مثل کسی که به طور پنهانی در حال عبور است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.