ای گلستان ترا بالای سرو
وز تو زیب قامت زیبای سرو
شکل سرو ار چه به بستانها خوش است
با چنان قدی کرا پروای سرو
هر کرا با گلعذاری سر خوش است
کی سر باغ است با سودای سرو
راستی گویم مرا با تست کار
راست ناید کار از بالای سرو
می درم بر یاد بالایت چو گل
جامه پیش قامت یکتای سرو
هیچگه باشد که زیر پای تو
سر نهم چون سبزه زیر پای سرو
خسروت بر چشمها جا کرد، ازآنک
بر گذار سرو باشد جای سرو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و شکوه گلستان و سرو اشاره می‌کند. او از زیبایی قامت سرو و محبوبیت آن در بستانها صحبت می‌کند و می‌گوید که با هیچ‌کس به اندازه گل و سرو احساس نزدیکی نمی‌کند. شاعر به صراحت بیان می‌کند که عشق و محبت او به معشوقش (که به زیبایی سرو است) بسیار عمیق و بی‌نظیر است. همچنین به احترام و ارادت خود اشاره کرده و می‌گوید که زیر پای معشوقش سر فرود می‌آورد. در نهایت، تمام زیبایی‌ها و عظمت معشوقش را به سرو تشبیه می‌کند که جایگاه خاصی در قلب او دارد.
هوش مصنوعی: ای گلستان، تو مثل سرو بلندی هستی و از زیبایی تو، قامت شگفت‌انگیز سرو نیز به زیبا به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگرچه ظاهر سرو در باغ‌ها زیباست، اما با چنین قامت بلندی، چه کسی به سرو اهمیت می‌دهد؟
هوش مصنوعی: هر کسی که با گلعذاری در حال شادی و شادابی باشد، آیا ممکن است که سر باغ را با خیال سرو ترک کند؟
هوش مصنوعی: به راستی می‌گویم، رابطه من با تو درست نیست و از اینجا نمی‌توانم به نتیجه‌ای برسم.
هوش مصنوعی: به یاد بالای تو، من مانند گلی هستم که جامه‌ام را به احترام قامت بی‌نظیر سرو کنار می‌زنم.
هوش مصنوعی: هرگز به فکر نخواهم بود که خود را در مقابل تو حقیر کنم، مانند سبزه‌ای که در زیر سایه درخت سرو قرار دارد.
هوش مصنوعی: خسرو تو بر چشمها جا می‌گیرد، زیرا او در مقام و عظمت مانند سرو است که بر فراز دیگر گیاهان قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.