خونی ز چشمم می رود، در انتظار کیست این؟
تیری به جانم می نهد، از خارخار کیست این؟
دل کز بتان بوالهوس آورده بودم باز پس
باری دگر دزدیده کس، بنگر که کار کیست این؟
هر دم به خاکی منزلم، هر دم غباری حاصلم
ای خاک بر فرق دلم، آخر غبار کیست این؟
گویند اگر آن خوش پسر آید، چه آری در نظر
در چشم من چندین گهر بهر نثار کیست این؟
اینک رسید آن کینه کش، جان در رکابش سینه وش
برکشتم دل کرده خوش، مردم شکار کیست این؟
گلگون انار انگیخته، گیسو کمند آویخته
دل خسته و خون ریخته، چابک سوار کیست این؟
بسته میانی در کمر چون ریسمانی و گهر
باری مرا نآمد ببر، تا در کنار کیست این؟
بر خسرو بیدل ز کین، اسپ جفا را کرده زین
گر ریزدش خون در زمین، در زینهار کیست این؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر یک حالت عاطفی و انتظار را به تصویر می‌کشد. شاعر در دل حسرت و درد را احساس می‌کند و از کسی می‌خواهد که به او پاسخ دهد. او از خونی که از چشمانش می‌ریزد و تیری که به دلش می‌نهد سخن می‌گوید و به درک عمیق‌تری از عشق و دلبستگی اشاره می‌کند. شاعر در جستجوی معنای عشق و حسرت‌هایش است و به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند. همچنین، او به کینه و عواطف متناقض اشاره دارد و در نهایت از زخم‌هایی که عشق به او زده است، شگفت‌زده می‌شود. سوالات مکرر در شعر به دنبال پاسخ‌های نامشخصی است که شاعر با آنها دست و پنجه نرم می‌کند.
هوش مصنوعی: چشمانم پر از اشک است و نمی‌دانم که منتظر چه کسی هستم. این درد و رنجی که به جانم می‌افتد، ناشی از چه چیزی است؟
هوش مصنوعی: دل من که از عشق معشوقان شهوتران پر شده بود، دوباره به خود آورد و از کسی دزدیده شد. حالا ببین کار این چه کسی است؟
هوش مصنوعی: هر لحظه که در محل زندگی‌ام هستم، همیشه با گرد و غباری روبه‌رو هستم. ای خاکی که بر سر دل من نشسته‌ای، در نهایت این غبار چیست که به سراغم آمده؟
هوش مصنوعی: می‌گویند اگر آن پسر خوش‌چهره بیاید، چه کار می‌کنی؟ در نظر من چقدر ارزش دارد که به او هدیه بدهم؟ این سوال درباره‌ی کسی است که آنقدر در چشم من ارزشمند است.
هوش مصنوعی: اکنون آن دشمن خون‌خوار نزدیک شده است، من هم که جانم را در راه او سپر کرده‌ام، با دل شاد و شوق فراوان، از خود می‌پرسم: این مردم را چه کسی صید کرده است؟
هوش مصنوعی: انار سرخ و زیبا به گل‌هایش، با موهایی که به جذابیت آویخته است. دل شکسته و پر از غم، او که همچنان قوی و چابک بر اسب نشسته، کیست؟
هوش مصنوعی: در کمرم یک بند نازک وجود دارد که مثل ریسمان می‌باشد و وزنی از جواهرات را به دوش می‌کشد؛ اما هیچکس نیامد تا مرا به کنار ببرد، پس این شخص کیست که در کنار من است؟
هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به این است که بر اثر دشمنی و کینه‌ورزی نسبت به خسرو بیدل، اسبی که نماد ظلم و سختی است، به او آسیب رسانده است. اگر خون او بر زمین بریزد، کسی به خاطر او می‌سوزد یا نگران خواهد شد؟ در واقع، این ابراز نگرانی و پرسش درباره اینکه آیا هیچ کس برای او اهمیت قائل خواهد شد یا نه، نشان‌دهنده تنهایی و بی‌چارگی اوست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.