|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زیبایی معشوق و احساسات عمیق خود نسبت به او میپردازد. او به دل خود اشاره میکند که اگرچه نگهدار آن زیبایی است، اما زیر زلف سیاه معشوق به حالتی خاص قرار دارد. او میگوید که بدون وجود معشوق، زندگی برایش ممکن نیست. همچنین او به دلاوری و اعتماد به نفس معشوق اشاره میکند که هرکس را تحت تأثیر قرار میدهد. در نهایت، شاعر نگرانی و اشتیاقش برای دیدن محبوب را بیان میکند و انتظارش را از آمدن او توصیف میکند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه دلهای زیادی تحت تأثیر آن زلف مشکی قرار دارند، اما همچنان در زیر سایهاش نگهداشته میشوند.
هوش مصنوعی: اگر مشک را با زلف تو در قید نگاه تیزبینی به خطر بیاندازند، نمیتواند وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: بر چهره زیبای تو نشانهای وجود دارد که اگر کسی از زیر سر آن را ببیند، متوجه میشود.
هوش مصنوعی: اگر زمانی که سر بر زمین میگذاری، پای تو بر سر کسی که مقام بلندی دارد، قرار بگیرد، نشان از جایگاه تو و اهمیت آن لحظه است.
هوش مصنوعی: چشمان خسرو در انتظار آمدن تو بودند و به هر طرف راه چشم دوخته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.