باد نوروز آمد و درهای بستان کرده باز
گل جهانی را به روی خویش خندان کرده باز
غنچه بهر صد درم گل را به زندان کرده بود
زر بداد آن گه صبا و قفل زندان کرده باز
در عرق شد غنچه از گرما و تنگ آمد ز خویش
باد خوش می آید، از گرما گریبان کرده باز
چرخ گردان بهر ما را ساخت از گل کوزه ها
ابر آن گه کوزه ها بر آب حیوان کرده باز
بالش سلطان گل در بارجای شاخ بین
کو ز بهر بار دادن چتر سلطان کرده باز
چند سوزی زلف سنبل، بینی، ای نرگس، ترا
آرزوی دیدن خواب پریشان کرده باز
یارب، این ابر است در صحن چمن گوهر افشان؟
یا شهنشاه جهان دست زر افشان کرده باز
تا ز خسرو دست گیری یافت در مدحش قلم
از سخن گفتن زبان بر در عمان کرده باز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به استقبال بهار و نوروز می‌پردازد و زیبایی‌های طبیعت را توصیف می‌کند. باد بهاری درهای باغ‌ها را باز کرده و گل‌ها را خوشحال می‌سازد. غنچه‌ها که در بند بودند، با وزش نسیم آزاد می‌شوند. این تصویرها به شادی و جان تازه‌ای که بهار به طبیعت می‌بخشد اشاره دارد. همچنین، شاعر به جزئیات زیبای گل‌ها و طبیعت اشاره می‌کند و از زیبایی‌های آنها به شکلی شاعرانه یاد می‌کند. در آخر، به تأثیر گل‌ها و زیبایی‌های طبیعت بر احساسات و احساس انسان‌ها اشاره می‌شود.
هوش مصنوعی: باد بهاری فرا رسیده و درهای باغ باز شده است. گل‌ها اکنون به روی جهان لبخند می‌زنند و زندگی را پرشکوه‌تر کرده‌اند.
هوش مصنوعی: غنچه به خاطر صد درم، گل را به زندان انداخته بود. سپس، نسیم وزید و قفل زندان را باز کرد.
هوش مصنوعی: غنچه به خاطر گرما رطوبت خود را از دست داده و به حالت بسته و تنگ درآمده است. بادی که باید خوشایند باشد، اکنون به خاطر گرما ناراحت‌کننده شده و در این وضعیت، احساس خوشی نمی‌کند.
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر ما کوزه‌هایی از گل ساخته است و سپس این کوزه‌ها را پر از آب حیات کرده و به ما بازگردانده است.
هوش مصنوعی: بالش سلطان مانند گل زیبا و باارزش است که در باغی بزرگ قرار دارد. به خوبی می‌توان فهمید که شاخه‌های درخت برای محافظت از باران، مانند چتری برای سلطان گشوده شده‌اند.
هوش مصنوعی: تعداد زیادی از سوزش و رنجی که از زلف سنبل به جان می‌زنم، ای نرگس! اینکه تو آرزوی دیدن من را در خواب‌های آشفته خود به جان داری، دوباره جانم را می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: ای خدای من، آیا این ابر در باغ گل، مروارید پاشیده است؟ یا اینکه پادشاه جهان دستش را با زر پر کرده و گشوده است؟
هوش مصنوعی: این جمله بیانگر آن است که هنگام یاد کردن و ستایش از خسرو، قلم از بیان کلمات ناتوان می‌شود و زبان در بیان فضایل او کم می‌آورد. این نشان‌دهنده عظمت و بزرگی خسرو است که حتی ابزارهای بیان هم از توصیف او عاجز می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.