گنجور » کمال خجندی » رباعیات

شمارهٔ ۱۴

گفتم که بده بوسه ای حور نژاد

زان تنگ دهان که هیچ ازویم نگشاد

گفت ار چه دهان ز تنگی هیچ است

ما را بکسی هیچ نمی باید داد

🖰 با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...

سعید نوشته:

فکر می‌کنم مصرع سوم از وزن خارج است. احتمالاً پس از «دهان» یک مضاف‌الیه «ما» جا افتاده است.