گنجور » کمال خجندی » رباعیات

شمارهٔ ۱۴

گفتم که بده بوسه ای حور نژاد

زان تنگ دهان که هیچ ازویم نگشاد

گفت ار چه دهان ز تنگی هیچ است

ما را بکسی هیچ نمی باید داد

با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.

تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.

سعید نوشته:

فکر می‌کنم مصرع سوم از وزن خارج است. احتمالاً پس از «دهان» یک مضاف‌الیه «ما» جا افتاده است.