روی او از زلف دیدن میتوان
گل شب مهتابه چیدن میتوان
گرچه زلف او ز سر تا پا جفاست
این جفا از وی کشیدن میتوان
کشتی مرغی که باشد خانگی
گر به بام او پریدن میتوان
با لب او میوهٔ شیرین وصل
گر رسد وقتی رسیدن میتوان
از دهانش جرعهٔ آب حیات
گر بقا باشد چشیدن میتوان
دل به زخمی از تو ترک ناله گفت
وقت مرهم آرمیدن میتوان
دید عکس جان در آن عارض کمال
با عکس گل در آب دیدن میتوان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و لذت‌های عشق و وصل می‌پردازد. شاعر به زلف معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی با وجود جفایی که از او می‌بیند، همچنان میتوان از زیبایی‌هایش بهره‌مند شد. او همچنین به ارتباط بین معشوق و عاشق اشاره می‌کند و می‌گوید که میتوان از لب او شیرینی عشق و از چشیدن آب حیات بهره برد. در نهایت، شاعر از دل زخمی خود سخن می‌گوید و اینکه با وجود درد و رنج عشق، هنوز هم زیبایی‌ها و لحظات خوشی وجود دارد.
هوش مصنوعی: زیبایی و دلربایی او چنان است که میتوان از زلفش مانند چیدن گل‌های شاهدانه در شب‌های روشن، لذت برد.
هوش مصنوعی: هرچند که موهای او از سر تا پا پر از بی وفایی و جفا است، اما میتوان این تحمل را از او پذیرفت.
هوش مصنوعی: اگر پرنده‌ای که در خانه زندگی می‌کند، بر روی سقف آن خانه بنشیند، می‌تواند به راحتی پر بزند و برود.
هوش مصنوعی: اگر روزی میوهٔ شیرین وصال او به لبان او برسد، آنگاه زمان رسیدن به این وصال فرامی‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر از دهان او جرعه‌ای از آب حیات جاری شود، میتوان آن را چشید اگر که باقی بماند.
هوش مصنوعی: دل به خاطر زخمی که از تو دارد، در حال ناله و شکایت است و می‌گوید که وقتی مرهم بگذارم، می‌توانم آرامش پیدا کنم.
هوش مصنوعی: در چهره‌ی زیبا و کامل آن معشوق، میتوان جلوه‌ی جان را مشاهده کرد، درست مانند اینکه در آب میتوان تصویر گل را دید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روز ها ، شب ها تپیدن میتوان
عصر دیگر آفریدن میتوان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.