عشق بر آتش بسوخت دفتر بود و نبود
اما آبت فتح قریب سر حقایق گشود
قطره به دریا رسید ابر برفت از میان
قطره به دریا رسید ابر برفت از میان
از نفخات بخور کون و مکان در گرفت
چون بهم آمیختند آتش و مجمر بعود
در پس آئینه چیست قائل این حرف کیست
کآینه با خود نداشت آنچه به طوطی نمود
هر که بدار فنا جبه هستی بسوخت
رمزه سوی الله بخواند سر اناالحق شنود
سر فنا گوش کن جام بقا نوش کن
حاجت تقریر نیست از عدم آمد وجود
جامه بده جان ستان روی مپیچ از میان
عاشق بی مابه را عین زیان است سود
وجه دو روئی نماند صورت دیباه را
باز برفت از میان واسطه تار و پود
خلق ز نقصان حال بیخبرند از کمال
کز همه بی قیل و قال گوی سعادت ربود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع عشق و حقیقت وجود می‌پردازد. عشقِ آتشین می‌تواند همه چیز را بسوزاند، اما در عین حال، منجر به درک عمیق‌تری از حقایق می‌شود. شاعر به سفر قطره‌ای اشاره می‌کند که به دریا می‌رسد و از میان ابرها عبور می‌کند، نمادی از اتحاد با حقیقت و نابود شدن موانع.
او همچنین به مفهوم فنا و بقا اشاره می‌کند، جایی که هر کسی که به فنا می‌رسد، به حقیقت وجود دست می‌یابد. پیام این شعر این است که عشق و حقیقت فراتر از ظواهر هستند و جوهر واقعی وجود باید درک شود. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که درک کمال تنها با رهایی از نقصان ممکن است و انسان‌ها باید از دغدغه‌های دنیوی دور شوند تا به سعادت واقعی برسند.
هوش مصنوعی: عشق همه چیز را مانند آتش می‌سوزاند و جدایی بین گذشته و آینده را محو می‌کند، اما حقیقت اصلی را آشکار می‌سازد و به کشف عمیق‌تری از واقعیت‌ها می‌انجامد.
هوش مصنوعی: قطره‌ای به دریا رسید و ابر از میان آن ناپدید شد.
هوش مصنوعی: با وزش نفحات الهی، همه‌چیز به تحولی عمیق دچار شد؛ همان‌طور که وقتی آتش و بخور در یک مجمر ترکیب می‌شوند، اثراتی شگفت‌انگیز به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: در پشت آئینه چه چیز نهفته است؟ چه کسی این سخن را گفته که آئینه آنچه را که به طوطی نشان داد، در خود نداشت؟
هوش مصنوعی: هر کسی که در برابر مرگ و نابودی وجود خود را تسلیم کند و آثار دنیوی را رها کند، به راز و رمزهای الهی دست می‌یابد و صدای حق را می‌شنود.
هوش مصنوعی: به لحظه‌های پایانی توجه کن و از زندگی جاودانه لذت ببر. نیازی به توضیح ندارد، زیرا وجود از عدم به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: لباسی به من بده که جان را بگیرد و از طرف خودت روی خودت را نپیچان، زیرا از میان عاشقانی که چیزی ندارند، تنها ضرر به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: چهره دوگانه‌ای که داشت از بین رفت و دیگر اثری از آن در میان تار و پود نبود.
هوش مصنوعی: مردم از کمبودها و مشکلات زندگی خود بیخبرند و به خوبی‌ها و کمالات توجهی ندارند، زیرا فردی که در سکوت و بی‌سر و صدا به سعادت نائل می‌شود، توجه همه را جلب می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.