چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می‌ماند
به غمش هم‌نفسم تا نفسی می‌ماند
هوس خاتم دولت مکن ای دل کآن نیز
می‌رود زود ز دست و هوسی می‌ماند
با وجود لبش از قند حلاوت مطلب
چه بود لذت آن کز مگسی می‌ماند
دل من شیفتهٔ سلسله مویی عجب است
که نه کس با وی و نه او به کسی می‌ماند
خوش از آن است خیالی به جهان بعد حیات
کاین متاعی ست که با دوست بسی می‌ماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع ناپایداری زندگی و لذت‌ها اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که خوشی و غم هیچ‌کدام دائمی نیستند و تنها تا زمانی که زندگی هست، وجود دارند. او به دل خود توصیه می‌کند که به آرزوهای فانی توجه نکند، چرا که همه چیز به سرعت از دست می‌رود. همچنین اشاره می‌کند که حتی لذت‌های شیرین، مانند لبان قندگون، نیز گذرا هستند و به طور کلی، چیزی که واقعاً ارزشمند است، خاطرات و آرزوهای خوب از زندگی است که می‌تواند در جهان پس از مرگ با ما بماند.
هوش مصنوعی: هر شادی و غمی در نهایت از بین می‌رود و به کسی تعلق پیدا نمی‌کند، بنابراین تا زمانی که نفس می‌کشم، غم و اندوه خود را با کسی شریک می‌شوم.
هوش مصنوعی: دل، به فکر چنگ زدن به قدرت و مقام نباش، چرا که این نیز به سرعت از دست می‌رود و تنها هوس و آرزو در دل باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: با وجود شیرینی لب او، لذت آن چیزی که از مگس به دست می‌آید، چه ارزشی دارد؟
هوش مصنوعی: دل من به شدت به یک رشته مو اشاره کرده است که بسیار زیبا و خاص است، به طوری که نه کسی شبیه به او وجود دارد و نه خود او به کسی دیگر مشابهت دارد.
هوش مصنوعی: این بسیار خوشایند است که در زندگی پس از مرگ، تصوری وجود دارد. چرا که در این دنیا، چیزهایی هست که با دوستان بسیار همراه می‌ماند و ارزشمند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.