هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این موضوع فکر میکند که تا چه زمانی باید بر غم و نگرانیهای خود تمرکز کند و آیا میتواند زندگی را با خوشی بگذراند یا نه. او از عدم قطعیت زندگی سخن میگوید و میخواهد برای لحظهای به لذت خوشی و باده نوشی فکر کند، چون نمیداند آیا لحظهای دیگر برای این کار خواهد داشت یا نه.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این موضوع فکر میکند که تا چه زمانی باید بر غم و نگرانیهای خود تمرکز کند و آیا میتواند زندگی را با خوشی بگذراند یا نه. او از عدم قطعیت زندگی سخن میگوید و میخواهد برای لحظهای به لذت خوشی و باده نوشی فکر کند، چون نمیداند آیا لحظهای دیگر برای این کار خواهد داشت یا نه.
هوش مصنوعی: تا کی باید نگران این باشم که آیا آنچه میخواهم دارم یا نه؟ آیا باید این عمر را با خوشحالی سپری کنم یا نه؟
هوش مصنوعی: باده را در جام بریز، چون نمیدانم این لحظه که مینوشم، آیا دوباره فرصتی برای نوشیدن خواهم داشت یا نه.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
تا کی غم این خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوش دلی گذارم یا نه
در ده قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.