گنجور

 
خیام

* تَن زن چو به زیرِ فَلَکِ بی‌باکی،

می نوش چو در جهانِ آفت‌ناکی؛

چون اوّل و آخِرت به جز خاکی نیست،

انگار که بر خاک نه‌ای در خاکی.

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode