خیام » ترانه‌های خیام (صادق هدایت) » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۲۸ * از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی، اوراقِ وجودِ ما همی‌گردد طی؛ می خور، مخور اندوه، که گفته‌است حکیم: غمهای جهان چو زَهر و تِریاقش می.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده و دی رفته است، و وجود ما نیز در حال تغییر است. حکیم گفته است که نباید از غم‌ها ناراحت شد، زیرا غمهای دنیا مانند زهر هستند و شادی و خوشی مانند تریاق. پس نوشیدن و شاد بودن را انتخاب کن.
هوش مصنوعی: با آمدن بهار و رفتن زمستان، روزگاری که در آن زندگی می‌کنیم نیز تغییر می‌کند و مانند ورق‌های کتاب، جلوه و حالت جدیدی به خود می‌گیرد.
هوش مصنوعی: بخور و از غم‌ها دوری کن، زیرا حکیم گفته که غمهای دنیا مانند زهر هستند و نوشیدنی آنها می‌تواند شفا بخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای طرفهٔ خوبان من! ای شهرهٔ ری!
لب را به سپید رگ، بکن پاک از می
...
...
هستی که ظهور می‌کند در همه شیئ
خواهی که بری به حال او با همه پی
رو بر سر می حباب را بین که چسان
می وی بود اندر وی و وی در می وی
یک روز جمال خویش اگر بنمائی
پرنور شود ز ماه تا ماهی
از آمدن بهار و از رفتن دی
اوراق وجود ما همی گردد طی
می خور! مخور اندوه که فرمود حکیم
غمهای جهان چو زهر و تریاقش می
هست از دم من همیشه چرخ اندر دی
وز شرم جمالت آفتاب اندر خوی
هر روز چو مه به منزلی داری پی
آخر چو ستاره شوخ چشمی تا کی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.