درودی کز نسیمش مشک تاتار
خورد خون همچو دل از طره یار
سلامی کز شمیمش بوی رضوان
شود سرگشته چون جان بهر جانان
پس از عجز از سپاس ایزد پاک
بود بر جان شاهنشاه لولاک
پس آنگه باد بر یاران جانیش
به تخصیص آنکه میگویند ثانیش
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
درودی کز نسیمش مشک تاتار
خورد خون همچو دل از طره یار
سلامی کز شمیمش بوی رضوان
شود سرگشته چون جان بهر جانان
پس از عجز از سپاس ایزد پاک
بود بر جان شاهنشاه لولاک
پس آنگه باد بر یاران جانیش
به تخصیص آنکه میگویند ثانیش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که از زیباییهای عشق و دلباختگی سخن میگوید. در آن، به بویی از نسیم و عطر عشق اشاره شده که جان را سرگشته میکند. شاعر پس از ستایش خداوند، به احترام و عشق به پادشاهی اشاره میکند و در پایان، از یارانش یاد میکند که به عنوان دوستان خاص او شناخته میشوند.
هوش مصنوعی: بویی که از نسیم به مشام میرسد، شبیه عطری است که دل را مانند موی یار به وجد میآورد و احساساتی عمیق را در انسان برمیانگیزد.
هوش مصنوعی: سلامی که با طراوت آن، بویی مانند بهشت به مشام میرسد، انسان را مثل جانش که برای محبوب خود سرگشته و بیتاب است، مجذوب میکند.
هوش مصنوعی: بعد از اینکه نتوانستند از عهده سپاسگذاری خداوند برآیند، برای جان شاهنشاه لولاک دعا کردند.
هوش مصنوعی: سپس باد بر دوستانش میوزد، به ویژه آنانی که میگویند او دومی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.