شماره ۷ (موناجات)
یا فه‌رد ئه‌عظم، یا فه‌رد ئه‌عظم!
یا حه‌ی یا قه‌ییووم، یا فه‌رد ئه‌عظم!
یا شنه‌وه‌ندیی ناله‌ی صوبح‌ده‌م!
په‌نای به‌ندییان به‌ندیخانه‌ی غه‌م
یا فه‌ر‌از‌نده‌ی چه‌رخ موعه‌لله‌ق!
یا نیگارنده‌ی نوطاق ئه‌زره‌ق!
یا بانی بونیان قوصوور و ئه‌یوان!
ریفعه‌ت به‌خش ته‌خت هه‌فت پایه‌ی که‌یوان!
بی‌زاد و نه‌مر، بی‌خواب و بی‌خوه‌ر!
نه عه‌ره‌ض، نه جیسم، نه روح، نه جوهه‌ر!
بینای بی‌دیده، شنه‌وای بی‌گوش!
جه ئه‌سرار غه‌یب واقیف و خاموش!
بی‌هه‌متا و بی‌میثل، بی‌شه‌ریک، بی‌باک!
جه عه‌یب موبه‌ررا، جه ئالایش پاک!
نه‌قشبه‌ند له‌وح صه‌حیفه‌ی هه‌ستی!
نه‌شئه به‌خش جام باده‌ی سه‌رمه‌ستی!
نیظام ده‌هنده‌ی ئه‌رواح نه ئه‌جسام!
ته‌رکیب کوننده‌ی ئه‌عصا نه ئه‌ندام!
به ماه و خورشید خه‌لعه‌ت به‌خش نوور!
نو‌ماینده‌ی صوبح نه داجی ده‌یجور!
به‌رپا کوننده‌ی خه‌یمه‌ی بیستوون
ده‌وران ده‌هنده‌ی باد بی سکوون!
جه‌مین پر نوور ماه مونه‌وه‌ر!
نه‌طورره‌ی گیسووی شه‌و نومایان که‌ر!
ته‌ئلیف ده‌نده‌ی چار عونصور به‌هه‌م
ظاهیر کوننده‌ی وجوود، نه عه‌ده‌م!
فرورنده به‌رق نه سینه‌ی سه‌حاب
ئولفه‌ت ده‌هنده‌ی ئاتش چه نی ئاب!
شوعله به‌خش نار په‌رته‌و ئه‌فزای نوور
روزی‌ده‌هنده‌ی مه‌ل و مار و موور
فه‌رمان ده‌هنده‌ی مولک و مه‌له‌کوت
شه‌هه‌نشای ئیقلیم لاهووت و ناسوت
نه‌ققاش نوقووش هه‌یوولا و صووه‌ر
ره‌ضا‌مه‌ند جه خه‌یر، با خه‌به‌ر جه شه‌ر!
ره‌هاننده‌ی نوح نه توف‌ِ طوفان
خه‌لاص کوننده‌ی یووسف نه زیندان
روی ره‌شه‌ن به شه‌و، شه‌و به رو ئاوره‌ر
گه‌دایان به شاه، شاه به گه‌دا که‌ر!
موونس یوونس نه گیجاو غه‌م!
نه کوی سه‌ره‌ندیب ره‌هنومای ئاده‌م!
هه‌مراز یووسف نه چاه که‌نعان
ئه‌نیس یه‌عقووب نه به‌یتولئه‌حزان!
ره‌هبه‌ر مووسی به نار شه‌جه‌ر!
به ده‌م عیسی مه‌رده زینده که‌ر!
ناقه به‌رئاوه‌ر جه سه‌نگ خارا!
ئه‌سکه‌نده‌ر جاده‌ر نه ته‌خت دارا!
نه‌ره‌م که‌ر به لوطف به مووسای عیمران!
ئیعجاز به‌یضا و موعجیزه‌ی ثوعبان!
روباینده‌ی تاج و نه فه‌رق شاهان
به‌خشاینده‌ی جاه وه صاحیب جاهان
میفتاح ئه‌بواب خه‌زانه‌ی غه‌یبی
میشکات ضیای به‌زم لا ره‌یبی
خالق الارواح فالق الاصباح
مصباح النجاح، مفتاح الفلاح!
گیرنده‌ی به‌هه‌شت جه ده‌ست شه‌دداد
به‌ر باد کوننده‌ی قه‌وم عاد وه باد
که‌و‌که‌به‌ی فیرعه‌ون غه‌رق ده‌ریار که‌ر!
وه په‌شه‌ی ضه‌عیف نه‌مرود فه‌نا ده‌ر!
جا ده‌هنده‌ی جه‌م جه موغاک خاک
به‌ر ئارنده‌ی مار نه دوش ضه‌ححاک
نیگوون کوننده‌ی چه‌تر فه‌ریدوون
خوسرهو خه‌لتان که‌ر نه گیجاو هوون
جام جه‌م نه ده‌س جه‌مشید به ئاوه‌ر!
که‌لله‌ی که‌یکاووس وه تووتیا که‌ر!
به‌رهه‌م زه‌ننده‌ی سوپای سه‌لم و توور
به‌ر باد ده‌هنده‌ی ئه‌ساسه‌ی ته‌یموور
مه‌شاطه‌ی طوغرای زولف دیز له‌یل!
ره‌هنومای مه‌جنون له هه‌رده‌ی دوجه‌یل!
په‌ی خوسرهو شیرین نه ئه‌رمه‌ن ئاوه‌ر!
په‌ی شیرین فه‌رهاد وه بیستون به‌ر!
ره‌نگ‌ریز کالای گولناری گولان
نه‌غمه‌ی نه‌وای ده‌نگ ناله‌ی بولبولان
طه‌رراز بالای توول نه چه‌مه‌نان
صه‌فا ده‌هنده‌ی سینه‌ی ده‌رویشان
میسکینان نه‌واز، غه‌ریبان یاد که‌ر!
بندی‌یان جه به‌ند میحنه‌ت ئازاد که‌ر
قیبله‌ی عاشقان جه که‌عبه، جه ده‌یر
گه‌ردش ده‌هنده‌ی چه‌رخ سه‌بوک سه‌یر
مه‌بده‌ء ئیجاد کولل کائینات
سزاوار به حه‌مد مه‌و‌صووف به صیفات
هه‌م جه مساجید هه‌م جه بتخانان
موئمین و کافر ثه‌نات مه‌وانان
په‌ری بی‌که‌سان تونی فریاد ره‌س!
بالا‌ده‌س‌ِ تو، نی‌یه‌ن ده‌س‌ِ که‌س
یارب! به حاجه‌ات ذوالجه‌لالی ویت
به ذات و صیفات لایه‌زالی ویت
به موقه‌رربان باره‌گای عیززه‌ت
به په‌رده‌داران سه‌ریر وه‌حدت
به عه‌رش و کورسی، به له‌وح و قه‌له‌م
به مه‌لائیکان خاصه‌ی موحته‌ره‌م
به ده‌فته‌ر داران دیوان لاهوت
به ذیکر ته‌وحید جهرگهی مه‌له‌کوت
به سوز ئاده‌م به دیده‌ی نمین
ئه‌و روجه به‌هه‌شت که‌فت نه روی زه‌مین
به خه‌لاصییی نووح جه توف طوفان
به شادیی خه‌لیل، روی عید قوربان
به صیدق هاروون به قورب مووسی
به پاکیی مه‌ریه‌م به ته‌قوای عیسی
به راستیی هوود به دوسیی ئیدریس
به نه‌غمه‌ی داوود، به ناله‌ی جرجیس
به ویرد یوونس، به صه‌بر ئه‌ییوب
به حوسن یووسف به زاریی یه‌عقوب
به ئاوازه‌ی ذیکر ئه‌رره‌ی زه‌که‌ریا
ئه‌ورو که نه جه‌وف شه‌جه‌ر شه‌ق کریا
به ئیخلاص پاک سه‌یید موختار
به زور بازوی حه‌یده‌ر که‌ررار
به راستی و صیدق صیددیق ئه‌کره‌م
به دین دوستیی فارووق ئه‌عظه‌م
به نیکنامی و مه‌ظلوومیی عوثمان
به شه‌هیدیی ئه‌و شاهیده‌ن قورئان
به حه‌لق ته‌شنه‌ی حوسه‌ین مه‌ظلووم
به ئه‌رواح پاک ئه‌ئیممه‌ی مه‌عصووم
به صوحف و زه‌بور، ته‌ورات و ئینجیل
به ئایه‌ی قورئان ئاوه‌رده‌ی جوبریل
به ئه‌صحاب که‌هف خواب ئالوده‌ی غار
ئه‌مین بین جه شر شه‌راره‌ی کوففار
به قطب الاختیار به غوث الاعظم
به رجال الغیب ئه‌وتاد عاله‌م
به بیت‌المعمور به مه‌سجید ئه‌قصی
به یثرب زه‌مین به ئه‌رض به‌طحا
به شیخ به‌صری به شیخ بایه‌زید
به سولطان جونه‌ید شیخ ئه‌بووسه‌عید
به چه‌هارده رویش مولک هیندستان
به هه‌فت ئه‌ودالان خاصه‌ی کوردستان
به ئه‌صحاب به‌در کولل شه‌هیدان
به گشت مریدان سه‌عاده‌ت نیشان
به شه‌و بیداران عیبادت خانه
به حه‌ق ئاشنا، جه خه‌لق بیگانه
به خاک‌نشینان بادیه‌ی په‌ستی
به جورعه‌نوشان به‌زم سه‌ر مستی
به سیاه‌پوشان‌ِ سه‌ر حه‌لقه‌ی ماته‌م
هووناو‌ِ ئه‌سرین مریزان نه چه‌م
به قه‌ده‌ح نوشان جورعه‌ی صه‌بووحی
به توبه‌کاران توبه‌ی نه‌صووحی
به یاهوو یاهووی ئه‌ودلان به‌ر
به ناله‌ی پیران واده‌ی سوب سه‌حه‌ر
به سوز سینه‌ی سه‌فته دروونان
به ئاب دیده‌ی دل پر جه هوونان
به قه‌له‌نده‌ران مه‌ست و مه‌یخانه
مکیشان نه دل نه‌عره‌ی مه‌ستانه
به عیشق ره‌ندان سه‌رمه‌ست و مه‌دهوش
به جام باده‌ی پیر مه‌ی‌فروش
به سوز سینه‌ی سفته‌ی ده‌رویشان
به ئاب دیده‌ی دل پر جه ریشان
به دوردی که‌شان به‌زم ئیراده‌ت
به گوشه‌گیران کونج قه‌ناعه‌ت
به بانگ حه‌ججاج، به ئاب زمزه‌م
به له‌حن ئینجیل به طه‌وف حه‌ره‌م
به ته‌ئثیر صه‌وت قاری قورئانان
به صه‌دای ناقووس نه‌وای ره‌هبانان
به سه‌حه‌ر خیزیی ساکنان ده‌یر
به دوعای پیران عاقیبه‌ت وه‌خه‌یر
به صه‌فای سینه‌ی صوفیان صاف
به ذیکر شیخان جامع الاوصاف
به سه‌ر گه‌شته‌گان وادیی حه‌یرانی
مه‌که‌ران نه رای حه‌ق جان‌فشانی
به سه‌ر گه‌ردانیی که‌لپوس وه پیلان
نه بادیه‌ی عیشق ویل ویل مه‌گیلان
به عیش سینه‌ی صاف ده‌رویشان
به سوز ده‌روون یاهوو مه‌کیشان
به کونه‌پوشان کونج خه‌رابات
جه نیمه‌شه‌وان موانان حاجات
به ره‌قص و سه‌ماع وه‌جد ئه‌هل حال
مه‌وینان وه چه‌م جه‌مین ویصال
به حیکمه‌ت واتان سیرر ئیلاهی
جه ئه‌سرار غه‌یب مه‌دان گه‌واهی
به توبه‌کاران جه گشت ویه‌رده
به بی‌وه‌فاییی دنیا په‌ی به‌رده
به عه‌دل شاهان ره‌عییه‌ت په‌روه‌ر
که‌س جه په‌ناشان نه‌دیه‌نش زه‌ره‌ر
به سه‌یل ئه‌سرین ئه‌بر نه‌و به‌هار
به شوعله‌ی ده‌روون به‌رق شه‌ره‌روار
به سه‌رئاویزیی به‌ره‌زای به‌رزان
به له‌ره‌ی ئه‌ندام توول قه‌لوه‌زان
به گونای ره‌نگین گولان وه‌هار
به ناله‌ی حه‌زین بولبولان زار
به داغ ده‌روون سپی گولالان
به‌یداشان ماوان وینه‌ی ئه‌ودالان
به وه‌فای له‌یلی، به عیشق مه‌جنوون
به ناله‌ی کوکه‌ن نه پای بیستوون
به جیلوه‌ی بتان شوخ مه‌هجه‌مین
منمانان جه‌مال جیهان ئافه‌رین
به غه‌مزه‌ی جادووی سورمه‌سای جانان
لیقای سوبحانی به خه‌لق مه‌نمانان
به ذیکر مورغان به یاهوو یاهوو
موانان «یا من لیس الا هو»
یا شا! جه ده‌رگات ئیدمه‌ن ره‌جا
ببخ‌خشی گونای به‌نده‌ی روو سیا
من که سه‌ر حه‌لقه‌ی گونا‌کارانم
سه‌ر توق جهرگهی شه‌رمه‌سارانم
سه‌ر تا پا غه‌ریق لوججه‌ی عیصیانم
سفته‌ی نائیره‌ی نار حیرمانم
شه‌رط ئه‌مر توم وه جا ناوه‌رده‌ن
جه ته‌قصیراتم ته‌قصیر نه‌که‌رده‌ن
هه‌ر چیوه‌م که‌رده‌ن جه نافه‌رمانی
نادانیم بیه‌ن، توویت مه‌زانی
ئه‌ر مسو چینم، ئه‌ر به‌خشیم گوناه
ره‌ضام ره‌ضای تون، الحکمُ لله
یه‌ک ئه‌مجار به لوطف ببه‌خشه‌م گوناه
استغفرالله، استغفرالله
جورمم بی‌حه‌ده‌ن، گونام بی‌شومار
«رب نجنی من عذاب النار»
نه‌که‌ری مه‌حرووم به‌نده‌ی رووسیاه
«ولا تقنطوا من رحمة الله»
بار عیصیانم کوکو بیه‌ن جه‌م
یا غافر الذنب فاغفرلی و ارحم
نیازم ئیده‌ن یا حه‌ی، یا قه‌ییوم
خالید جه ده‌رگات نه‌که‌ری مه‌حرووم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
مه‌ل: پرنده
گیجاو: گیژاو، گرداب
تووتیا: پودر سرمه
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.