زبان برگشودند کای نامدار
عنان دل خویش را گوش دار
چرا خویش را در جنون افکنی
دل خسته در بحر خون افکنی
مده دل به نقشی که باشد خیال
که ممکن نباشد به نقش اتصال
ترا جادو از ره برون می‌برد
به مکرت به دام جنون می‌برد
یقین است کان صورت بانوئی
خیالست نیرنگ از جادوئی
بدان صورت خوب نیلی‌پرند
ز راهت برون برد دیو نژند
گرت ره زند دیو پتیاره باز
تو پیر خرد رهبر خویش ساز
مکن بیرهی سر میاور به تاب
بکن رحم بر جان غمگین باب
که چشمش به راهست و دل پرامید
به چشمش سیاهست روز سفید
چه باشد کنون گر سخن بشنوی
رخ نامور سوی شاه آوری
اگر میل تو باشد ای نیک‌پی
هم از نسل گردن فرازان کی
منوچهر پیدا کند دختری
که نبود چنان دخت در کشوری
بخواهد پری پیکری چون نگار
که باشد درین غم ترا غم‌گذار
چو در گوش سام این حکایت رسید
برآشفت و آهی ز دل برکشید
به پاسخ چنین گفت کای سروران
مگوئید با من ز مه پیکران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان احوال دل و اندیشه‌های شاعر می‌پردازد. شاعر به دیگران توصیه می‌کند که مراقب دل خود باشند و خود را به دام خیال‌های واهی نیاندازند. او هشدار می‌دهد که محبت و زیبایی‌هایی که از سوی جادو و نیرنگ می‌آید، واقعی نیستند و انسان را به جنون می‌کشند. شاعر به کسی اشاره می‌کند که گویی در جستجوی زیبایی‌های ظاهری است و او را به خردمندی و فواید آن فرا می‌خواند. در انتها، به داستان سام و دختری نادر اشاره می‌شود که زیبایی خاصی دارد و خواهان اوست، اما سام از این موضوع ناراحت می‌شود و نمی‌خواهد درباره زیبایی‌ها سخن بگوید.
هوش مصنوعی: سخن به میان آمد که ای شخص بزرگوار، دل خود را تحت کنترل و مدیریت داشته باش.
هوش مصنوعی: چرا خودت را به جنون بیندازی و دل خسته‌ات را در درد و رنج غرق کنی؟
هوش مصنوعی: دل خود را به تصویری نده که تنها خیال است، زیرا چنین تصوری نمی‌تواند به حقیقت بپیوندد.
هوش مصنوعی: سحر و جادوی تو انسان را از راه درست دور می‌کند و به دامی می‌کشاند که به جنون و دیوانگی می‌انجامد.
هوش مصنوعی: این مطمئن است که آن چهره زیبا تنها تصوری است که به وسیله‌ی جادو و فریب ساخته شده است.
هوش مصنوعی: بدان که زیبایی مانند پرنده‌ای نیلی از راه تو را دور کرده و دیو نژند (بدجنس) تو را از مسیرت منحرف کرده است.
هوش مصنوعی: اگر دیو کوچکی بر سر راهت بیفتد، تو باید با حکمت و خرد خود، راهنما و پیشوای خود را پیدا کنی.
هوش مصنوعی: این جمله او را از غم و اندوه خارج نکن و به آرامش دادن به قلب ناراحتش فکر کن.
هوش مصنوعی: چشمانش در انتظارند و قلبش پر از امید است. چشمان تیره‌اش در روز روشن نماد امید و روشنی است.
هوش مصنوعی: اکنون چه می‌شود اگر سخن را بشنوی و چهره‌ی مشهور را به سوی پادشاه ببری؟
هوش مصنوعی: اگر خواسته تو باشد، ای نیکوکار، من هم از نسل کسانی هستم که با عزت و شکوه اند.
هوش مصنوعی: منوچهر دختر جدیدی را پیدا می‌کند که در هیچ کشوری مانند او وجود ندارد.
هوش مصنوعی: او دختری زیبا و دلربا را می‌خواهد که در این غم و اندوه، به او تسلی بدهد.
هوش مصنوعی: وقتی سام این داستان را شنید، ناراحت شد و از دلش آهی بیرون آورد.
هوش مصنوعی: در پاسخ به این سخنان، او گفت: ای بزرگواران، چرا درباره من از فرشتگان سخن می‌گویید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.