|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گل اندامی که گلگون می دواند
بدان نازک تنی چون می دواند
بگاه جلوه از چابک سواری
فرس بر شاه گردون می دواند
مگر خونم بخواهد ریخت امشب
که بر عزم شبیخون می دواند
چو گلگون سرشکم مردم چشم
زراه دیده بیرون می دواند
چنانش گرم رو بینم که چون آب
دمادم تا بجیحون می دواند
برو در خواهد آمد خون چشمم
بدین گرمی که گلگون می دواند
سپهرم در پی خورشید رویان
بگرد ربع مسکون می دواند
چنین کز چشم خواجو می رود اشک
عجب نبود گرش خون می دواند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به توصیف زیباییهای گل و تاثیرات آن میپردازد. گل در حال رقص و ناز است و شبیه انسان چابکی است که بر اسب میتازد. او به خونریزی و احساس عمیق خود اشاره میکند و میگوید ممکن است امشب اشکهایش بریزد. شاعر از شور و شوقی که در وجودش احساس میکند، سخن میگوید و به تمام زیباییها و دردهای درونش اشاره دارد. او همچنین به اشکهایی که از چشمانش میریزد و گرمای احساسش میپردازد و به رازی فراتر از زیبایی گلها اشاره میکند که نشاندهنده عمق عشق و اندوه اوست. این غزل در نهایت به تأثیر چشمنواز گلها و احساسات درونی شاعر اشاره دارد و نشان میدهد که زیبایی میتواند تا چه حد عواطف انسانی را تحت تأثیر قرار دهد.
هوش مصنوعی: گلی که با زیبایی و نازکی خود میرقصد، همانند میرقصند که لطافت و ظرافت خاصی دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که اسب چابکی خود را به نمایش میگذارد، در واقع بر گردونه آسمانی میتازد و حرکت میکند.
هوش مصنوعی: شاید امشب مقدر باشد که خونم بریزد، زیرا حوادث سخت و ناگهانی در پیش است و من در حال آمادهسازی برای مقابله با آنها هستم.
هوش مصنوعی: به مانند گلی که از چشمانم اشک میریزد، مردمک چشمم به سرعت از دید، فرار میکند.
هوش مصنوعی: چنان او را پرانرژی و شاداب میبینم که مانند آبی که همیشه در حال جریان است، بیوقفه و پیوسته به حرکت ادامه میدهد.
هوش مصنوعی: برو، چشمانم پر از اشک شده و این اشکها به دمایی گرم مانند گل سرخ در حال جاری شدن است.
هوش مصنوعی: آسمان من به دنبال چهرهی درخشان خورشید در حال حرکت است و در دنیای مسکونی میچرخد.
هوش مصنوعی: اینکه از چشمان خواجو اشک میریزد، چیز عجیبی نیست، اگرچه این اشک شاید مانند خون در حال جاری شدن باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.