|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوقش اشاره دارد. او میگوید که لبان زیبا و دلنشین معشوقش مانند آب حیات است و جمال او دفتر حسنی دارد که زیباییاش را توصیف میکند. همچنین او در خواب با زلفهای سیاه معشوقش رو به رو شده و به این فکر میکند که این خواب و خیال شاید برایش چه تبعاتی داشته باشد. به طور کلی، شعر بیانگر شگفتی و تاثیر عمیق زیبایی معشوق بر شاعر است.
هوش مصنوعی: لبهای تو مانند لعل هستند که در آن آب حیات نهفته است و زیبایی شگفتانگیز تو مانند ماه روشن، کتابی بیپایان از جذابیت و زیبایی را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: دیشب در خواب زلفهای سیاه تو را دیدم و کنجکاو شدم که چه چیزی پیش خواهد آمد، چون این خواب بسیار پریشان و مبهم بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.