|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به جستجوی محرم و همدم اشاره می‌کند و می‌گوید که در واقع آنچه او می‌طلبد، خود خداوند است. دل انسان در پی وصالی است که در حقیقت، همه چیز به وجود او وابسته است. شاعر تأکید می‌کند که گرچه خداوند را نمی‌توان در عالم مادی دید، اما تمام عالم مملو از وجود اوست و همه چیز بر اساس اراده و حضور او است.
هوش مصنوعی: دل در جستجوی کسی است که بتواند به رازهای درونش پی ببرد، در حالی که حقیقت این است که همه آنچه در جستجویش است، خود اوست. جان هم از داشتن همراه و همدم بیخبر است، در حالی که همه چیز او نیز به خود او برمی‌گردد.
هوش مصنوعی: هرچند که او در دنیا دیده نمی‌شود، اما دنیا از وجود او پر است و تمامی موجودات در حقیقت به او وابسته‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پیدا و نهان و شادی و غم همه اوست
بنیاد وجود سست و محکم همه اوست
خواهی که چو خورشید ببینی او را
در بند زخود دیده و عالم همه اوست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.