هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره می‌کند. او به زلف‌هایش که شبیه به گیسوان سمن هستند، و به چشمانش که مانند چشمه‌ای از نور خورشید می‌درخشد، می‌پردازد. شاعر به تحسین و شگفتی از زیبایی محبوب خود می‌پردازد و از این زیبایی به وجد آمده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره می‌کند. او به زلف‌هایش که شبیه به گیسوان سمن هستند، و به چشمانش که مانند چشمه‌ای از نور خورشید می‌درخشد، می‌پردازد. شاعر به تحسین و شگفتی از زیبایی محبوب خود می‌پردازد و از این زیبایی به وجد آمده است.
هوش مصنوعی: ای شب، آیا زلف دل‌آویز او به این زیبایی است که بر چهره‌اش جلوه‌گر شده و دیوانه‌وار به نظر می‌رسد؟
هوش مصنوعی: او مانند چشمه‌ای از نور خورشید است که از سنگی درخشان به بیرون می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روی تو چشم حسن را بینایی
یغماست مرا قبله گر از یغمائی
خندان گل سرخی و بت گویائی
زینست که از بتان تو بی همتائی
پاکی و منزهی و بی همتایی
کس را نرسد ملک بدین زیبایی
خلقان همه خفته‌اند و درها بسته
یا رب تو در لطف بما بگشایی
ای دوست تر، از دو دیده و بینایی
ای آنکه ز پیش چشم ناپیدایی
آن روز که آمدی مرا دربایی
گر تا به قیامت تو غذانی (؟) نایی
در چشم منی روی بمن ننمائی
واندر دلمی هیچ بمن نگرائی
ای جان و دل و دیده و ای بینائی
چون از دل و دیده در کنارم نائی
گر می دو هزار رطل بر پیمایی
تا می نخوری نباشدت شیدایی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.