خطت که کتابه ی جمالست
سر نامه ی نامه کمالست
ماهی تو و مشتریت مهرست
شاهی تو و حاجبت هلالست
آن خال سیاه هندو آسا
هندوچه ی گلشن جمالست
از مویه تنم بسان مویست
وز ناله دلم بشکل نالست
آنجا که توئی اگر فراقست
اینجا که منم همه وصالست
در عالم صورت ارچه هجرست
در عالم معنی اتصالست
آنرا که نبوده است حالی
این حال بنزد او محالست
هر چند که مهر راز والیست
مهر رخ دوست بی زوالست
خواجو که شد از غمت خیالی
گر دل ز تو برکند خیالست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیباییهای معشوق و احساسات شاعر نسبت به او پرداخته است. شاعر از خطوط صورت معشوق مانند کتاب زیبایی یاد میکند و به ویژگیهای او نظیر ماه و هلال اشاره میکند. او همچنین احساسات خود را بیان کرده و میگوید که در دوری از معشوق، احساس وصال دارد و در دنیای واقعی به تجرد و جدایی اشاره میکند، در حالی که در معنای عمیقتری، همه چیز به هم متصل است. در پایان، شاعر به این نکته اشاره میکند که اگرچه دوری از معشوق به نظر محال میآید، عشق و مهر واقعی او ابدی و بدون زوال است.
هوش مصنوعی: خط تو همچون کتابی است که زیباییات را توصیف میکند و در واقع سرآغاز نامهای است که نشاندهنده کمال تو است.
هوش مصنوعی: تو همچون ماهی و تاثیراتت مانند تاثیرات مشتری است. مقام تو همچون یک پادشاه است و اطرافیانت مانند هلال به تو خدمت میکنند.
هوش مصنوعی: آن خال سیاه مانند زیبایی هندو، نشانهای از زیبایی در گلستان چهره است.
هوش مصنوعی: از گریه و دل شکستگی من، همانند موی نازک من مشخص است، و نالههای قلبم به شکل نالهها و زاریها در آمده است.
هوش مصنوعی: هر جا که تو باشی، اگر فاصلهای در کار باشد، اینجا که من هستم، فقط اتحاد و نزدیکی وجود دارد.
هوش مصنوعی: در دنیای ظاهری، ممکن است که فاصله و جدایی وجود داشته باشد، اما در دنیای باطن و معنوی، ارتباط و پیوستگی برقرار است.
هوش مصنوعی: کسی که هرگز این احساس را تجربه نکرده، نمیتواند وجود آن را درک کند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه محبت و عشق به این دنیا و حاکمانش گذراست، اما عشق به چهره محبوب همیشه پابرجاست و پایدار خواهد ماند.
هوش مصنوعی: اگر خواجو از فکر و نگرانی تو رها شود، این به خاطر آن است که دلش به تو وابستگی ندارد و تنها یک تصور است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای اختر آسمان سمندت
چرخ از شرف تو در و بالست
کز نقش تو هر خطی سپهریست
وز نقش تو هر خطی خیالست
وصل ار چه بر اهل دل وبالست
وصلی که چنین بود، حلالست
حسن تو نهایت جمالست
لطف تو بغایت کمالست
با زلف تو هر که را سری هست
سر در قدم تو پایمالست
بی روی تو زندگی حرامست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.