خوشا با دوستان در بوستان گل
که خوش باشد بروی دوستان گل
شکوفه موبدست و ابر دایه
صبا رامین و ویس دلستان گل
سمن را شد نفس باد و روان آب
چمن را گشت تن شمشاد و جان گل
ترنّم می کند بر شاخ بلبل
تبسّم می کند در بوستان گل
لبش با هم نمی آید از آنروی
که دارد خرده ی ئی زر در دهان گل
کشد در بر قبای فستقی سرو
نهد بر سر کلاه سایبان گل
چو باد از روی گل برقع برانداخت
برامد سرخ همچون ارغوان گل
بگو با بلبل ای باد بهاری
که باز آمد علی رغم زمان گل
دلش سستی کند چون از نهالی
بصحن گلستان آید خزان گل
بیا خواجو که با مرغان شب خیز
نهادست از هوا جان در میان گل
می نوشین روان درده که بگرفت
چو خسرو ملکت نوشیروان گل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیبایی‌ها و سرسبزی‌های طبیعت و لذت‌های دوستی در بوستان گل می‌پردازد. شاعر به توصیف شکوفه‌ها، بلبل‌های خوشخوان و زیبایی‌های گل‌ها می‌پردازد، و ارتباط عمیق میان انسان‌ها و طبیعت را به تصویر می‌کشد. همچنین، به تغییرات فصول و تأثیر آن بر دل آدمی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که به رغم گذر زمان و آمدن خزان، هنوز لحظات شاد و دل‌انگیز در کنار دوستان و در دل گلستان باقی می‌ماند. شاعر در نهایت از دعوت دوستانش می‌خواهد تا در کنار هم از این زیبایی‌ها بهره‌مند شوند.
هوش مصنوعی: خوشا که در باغچه با دوستان باشیم، چرا که بودن کنار دوستان شاداب و خوش‌رو بسیار لذت‌بخش است.
هوش مصنوعی: شکوفه‌ها الهی و سرشار از زیبایی‌اند، ابر مانند دایه‌ای مهربان، نسیم صبحگاهی در این میان می‌وزد و رامین و ویس، دل‌هایی عاشق و پر از احساس هستند. گل‌ها نماد سرزندگی و عشق را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: عطر سمن با وزش باد پخش شد و آب چمن زندگی تازه‌ای به آن داد، درخت شمشاد به ظاهر زیبا تبدیل شد و گل نیز جان تازه‌ای گرفت.
هوش مصنوعی: حدیثی از شادابی و سرزندگی طبیعت را روایت می‌کند، که در آن بلبل با خواندن آواز خوش، گویی در حال خندیدن است و زیبایی‌های گلستان را به نمایش می‌گذارد. این تصویر نمایانگر هماهنگی و نشاط در محیطی پر از گل و لطافت است.
هوش مصنوعی: لب‌های او به‌خاطر داشتن ذره‌ای زر در دهان گل، با هم هماهنگ نمی‌شوند.
هوش مصنوعی: لباسی سبز رنگ به تن دارد و بر سرش کلاهی مانند سایبان گل گذاشته است.
هوش مصنوعی: چنان که باد نقاب از روی گل کنار زد، گل سرخی مانند گل ارغوان نمایان شد.
هوش مصنوعی: به باد بهاری بگو که با وجود گذشت زمان، بلبل دوباره به سراغ گل آمده است.
هوش مصنوعی: وقتی دل انسان ضعیف می‌شود، مانند زمانی است که یک نهال به گلستان می‌آید و در فصل خزان گل‌ها پژمرده می‌شوند.
هوش مصنوعی: بیا خواجو، که در میان گل‌ها روح و جان، مثل پرندگان شب‌پرواز، در حال پرواز و شادابی است.
هوش مصنوعی: به می نوشین بپرداز که همچون خسرو، ملک و مملکت را به دست می‌آورد و لذت می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.