خیز و در بحر عدم غوطه خور و ما را بین
چشم موج افکن ما بنگر و دریا را بین
اگر از عالم معنی خبری یافته ئی
بر گشا دیده و آن صورت زیبا را بین
چه زنی تیغ ملامت من جان افشانرا
عیب وامق مکن و طالعت عذرا را بین
حلقه ی زلف چو زنجیر پریرویان گیر
زیر هر موی دلی واله و شیدا را بین
باغبان گر ز فغان منع کند بلبل را
گو نظر باز کن و لاله حمرا را بین
ای سراپرده بدستان زده بر ملک فنا
علم از قاف بقا برکش و عنقا را بین
گر بدل قائل آن سرو سهی بالائی
سر بر آر از فلک و عالم بالا را بین
چون درین دیر مصوّر شده ئی نقش پرست
شکل رُهبان چکنی نقش مسیحا را بین
دفتر شعر چه بینی دل خواجو بنگر
سخن سحر چه گوئی ید بیضا را بین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دعوت به توجه و مشاهده زیبایی‌ها و معانی عمیق زندگی است. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از دنیای مادی و ظاهری فراتر برود و به عمق معنا بنگرد. او به تصویر زیبایی که در عالم معنا وجود دارد اشاره می‌کند و از شخص می‌خواهد تا به جاهای دیگر نگاه کند و زیبایی‌ها را ببیند. همچنین به مقایسه عناصر مختلفی از زندگی و تجربه‌های انسانی می‌پردازد و تشویق می‌کند که فراتر از قضاوت‌هایی که از دیگران می‌شود، حقیقت را جستجو کند. در نهایت، شعر بر اهمیت درک عمیق و قرارداد عشق و زیبایی تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: بیدار شو و در عمق وجود خود غوطه‌ور شو، ما را در نگاه امواج دریا ببین و خود دریا را نیز تماشا کن.
هوش مصنوعی: اگر از حقایق عمیق‌تر باخبر شده‌ای، چشمانت را باز کن و آن زیبایی واقعی را ببین.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی نقد می‌کند که چرا زخم‌های کلام زشت و ملامت‌آمیز بر دل محبوب می‌زنید؟ نباید عیب‌ها را بر وزن عشق و زیبایی نهید، بلکه باید زیبایی و معصومیت او را در نظر بگیرید.
هوش مصنوعی: زلف‌های زیبای پریچهرگان مانند زنجیری است که دل‌های عاشقان را به خود کشیده است. زیر هر مو، عاشق و شیدایی را مشاهده می‌کنی که در عشق مجنون شده است.
هوش مصنوعی: اگر باغبان بلبل را از ناله و سرود باز دارد، باید به او بگوید که نگاهش را بگستراند و شکوفه‌های سرخ لاله را تماشا کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که با دستان خود پرده‌ای زده‌ای بر این دنیای فانی، علم و دانش را از مرتبه‌ی جاودانگی بیرون بیاور و پرنده‌ی افسانه‌ای عنقا را ببین.
هوش مصنوعی: اگر به جای آن سرو بلند و زیبا قرار می‌گرفتی، سر خود را از بین آسمان و جهان بالا بلند می‌کردی و به تماشا می‌ایستادی.
هوش مصنوعی: در این مکان، تصویری از پرستشگر به شکل راهب به وجود آمده است. حالا به تصویر پیکر مسیح نگاه کن.
هوش مصنوعی: به دفتر شعر نگاه نکن، بلکه به دل خواجو و زیبایی سخنش توجه کن. می‌توانی قدرت و هنرش را ببینی؛ مانند ید بیضا که نشانه‌ای از معجزه و قدرت است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.