با لعل او ز جوهر جان در گذشته ایم
با قامتش ز سرو روان در گذشته ایم
پیرانه سر بعشق جوانان شدیم فاش
وز عقل پیرو بخت جوان در گذشته ایم
از ما مجوی شرح غم عشق را بیان
زیرا که ما ز شرح و بیان در گذشته ایم
چو موی گشته ایم ولیکن گمان مبر
کز شاهدان موی میان در گذشته ایم
در آتشیم بر لب آب روان ولیک
از تاب تشنگی ز روان در گذشته ایم
از ما نشان مجوی و مبر نام ما که ما
از بیخودی ز نام و نشان در گذشته ایم
تا در هوای کوی تو پرواز کرده ایم
چون نسر طائر از طیران در گذشته ایم
بر هر زمین که بی تو زمانی نشسته ایم
صد باره از زمین و زمان در گذشته ایم
خواجو اگر چنانک جهانیست از علو
زو درگذر که ما ز جهان در گذشته ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان تجربه‌های عمیق و عرفانی شاعر می‌پردازد. او می‌گوید که از محبت و عشق به معشوق خود فراتر رفته و در حالت‌های بالاتری از وجود خود قرار گرفته است. او به استفاده از عبارات حسی مثل "آتش بر لب آب" اشاره می‌کند که نشان‌دهنده عشق و تشنگی او برای معشوق است. همچنین، شاعر تأکید می‌کند که از دنیای مادی و نام‌ها و نشانه‌ها گذشته و به حالت‌های روحانی و عرفانی دست یافته است. در نهایت، او از شکوه و بلندی عشق خود می‌گوید و تأکید می‌کند که در عشق به معشوق فضایی فراتر از تمام محدودیت‌های دنیوی را تجربه کرده است.
هوش مصنوعی: ما با زیبایی او از وجود حقیقی خود فاصله گرفته‌ایم و با روح لطیف او مانند قامت باشکوه سرو، از زندگی خود جدا شده‌ایم.
هوش مصنوعی: با وجود گذشت زمان و پیری، هنوز به عشق جوانان علاقمند شده‌ایم و از عقل و تجربیات خود گذشته و به آرزوها و شادمانی جوان‌ترها روی آورده‌ایم.
هوش مصنوعی: نگران نباشید که ما بخواهیم غم عشق را توضیح دهیم، زیرا ما خود از بیان و توضیحات در گذشته‌ایم و تجربه دیگری داریم.
هوش مصنوعی: اگرچه ما به سن و سالی رسیده‌ایم و موهای‌مان سپید شده، اما این را تصور نکن که از جذابیت و زیبایی که دارد کم شده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما در آتش هستیم ولی در کنار آبی که در حال جریان است، با این حال از شدت تشنگی، دیگر چیزی حس نمی‌کنیم.
هوش مصنوعی: به دنبال نشانه‌ای از ما نباش و نام ما را همراه نبر چون ما از حجاب شخصیت و نام و نشان فراتر رفته‌ایم و به حالت بیخودی دست یافته‌ایم.
هوش مصنوعی: ما در فضای عشق تو اوج گرفته‌ایم، مانند پرنده‌ای که از پرواز خود فراتر رفته است.
هوش مصنوعی: هر جا که بدون تو زمانی را سپری کرده‌ایم، بارها از زمین و زمان فاصله گرفته‌ایم.
هوش مصنوعی: اگر خواجو به مقام بلندی دست یافته و جهانی دارد، باید از آن فاصله بگیرد، زیرا ما از دنیای مادی فراتر رفته‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.