ای پیر مغان شربتم از دُرد مغان آر
وز درد من خسته مغانرا بفغان آر
چون ره بحریم حرم کعبه ندارم
رختم بسر کوی خرابات مغان آر
مخمور دل افروخته را قوت روان بخش
مخمور جگر سوخته را آب روان آر
تا کی کشم از پیر و جوان محنت و بیداد
پیرانه سرم آگهی از بخت جوان آر
از حادثه ی دور زمان چند کنی یاد
پیغامم از آن نادره ی دور زمان آر
ای شمع که فرمود که در مجلس اصحاب
اسرار دل سوخته از دل بزبان آر
ساقی چو خروس سحری نغمه برآرد
پرواز کن و مرغ صراحی بمیان آر
چون طائر روحم ز قدح باز نیاید
او را بمی روحفزا در طیران آر
رفتی و بجان آمد از درد دل ریش
باز آی و دلم را خبر از عالم جان آر
خواجو بصبوحی چو می تلخ کنی نوش
نقل از لب جان پرور آن پسته دهان آر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از پیر مغان می‌خواهد که برایش شرابی بیاورد تا از درد و رنج‌هایش کاسته شود. او از کمبود راهی به حرم کعبه و مشکلاتی که در زندگی‌اش دارد، صحبت می‌کند. همچنین از پیر و جوان می‌خواهد که او را درک کنند و از بخت جوانش خبری بیاورند. شاعر به یاد روزهای دور و اسرار دلش می‌پردازد و از ساقی می‌خواهد تا او را با نغمه‌ها و شرابش سر زنده کند. در نهایت، شاعر آرزو دارد تا از آنچه دوست دارد و دلش را شاد می‌کند، بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: ای جهان‌بین پیر، لطفا نوشیدنی مرا از شراب ناب و خوب تهیه کن و اندکی هم به حال من زار و ناتوان توجه کن و برای مغان دیگر نیز دردم را بشنو و ناله‌ام را برسان.
هوش مصنوعی: چون نمی‌توانم به حریم کعبه بروم، به دیار خراباتی‌ها می‌روم.
هوش مصنوعی: به دل شاد و پرحرارت قوت و توان بده و به جگر آتشین و سوخته، آب خنک و آرامش بخش بده.
هوش مصنوعی: تا چه زمانی باید از مشکلات و ظلم‌هایی که پیران و جوانان به من می‌کنند، رنج ببرم؟ ای کاش از آینده‌ام خبر داشتم و می‌دانستم که چه بر سرم خواهد آمد.
هوش مصنوعی: به یاد حوادثی که در گذشته رخ داده است، توجه کن و پیغامم را از آن موجود خاص در دورانی دور بازگو کن.
هوش مصنوعی: ای شمع، تو که باعث روشنایی این مجلس شده‌ای، به من بگو که چگونه می‌توانم درد درونم را به زبان بیاورم.
هوش مصنوعی: ای ساقی، همچون خروس صبحگاهی، آواز سر بده و برایمان شراب بیاور.
هوش مصنوعی: روح من مانند پرنده‌ای است که پس از نوشیدن از می‌خوارگی به آسمان پرواز نمی‌کند. ای کسی که روح را زنده و شاداب می‌کنی، او را به پرواز بیاور.
هوش مصنوعی: تو که رفتی، دل و جانم از درد بی‌تو به تنگ آمده است. برگرد و به من بگو که در عالم دل و جان چه خبر است.
هوش مصنوعی: اگر در صبح زود می‌خواهی شراب تلخ بنوشی، بهتر است که از لبان کسی با محبت و جان‌پرور، پسته‌ای شیرین بچشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.