هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از شهر خود وداع می‌کند و احساس دل‌گرفتگی و دوری را بیان می‌کند. او به خداوند پناه می‌برد و دلش را به او می‌سپارد، زیرا از سختی‌ها و مشکلاتی که در سفر به دلیل شهر خود تجربه کرده، رنج می‌برد.
عزیز آلی در ۱۰ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۰۴ نوشته:
در مصراع دوم، «روی بنمای» با وزن شعر سازگار نیست. شکل صحیح این عبارت می بایست «روی نمای» یا «رو بنمای» بوده باشد: جان را به وداع کوتهی رو بنمای/ روی نمای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از شهر خود وداع می‌کند و احساس دل‌گرفتگی و دوری را بیان می‌کند. او به خداوند پناه می‌برد و دلش را به او می‌سپارد، زیرا از سختی‌ها و مشکلاتی که در سفر به دلیل شهر خود تجربه کرده، رنج می‌برد.
هوش مصنوعی: از شهر تو خواهم رفت، ای اصلی‌ترین جلوه جانم، با وداعی کوتاه، نگاهی به من بینداز.
هوش مصنوعی: به خاطر ظلم و ستم تو، قلبم را در سفر به تو سپردم و تو را به خداوند واگذار کردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای خالق ذوالجلال و ای بار خدای
تا چند روم دربدر و جای به جای
یا خانه امید مرا در دربند
یا قفل مهمات مرا دربگشای
از بهر خدای اگر تویی سرو سرای
یکباره ز من باز مگیر ای بت پای
دیدار عزیز کردی ای بار خدای
سیمرغ نه‌ای روی رهی را بنمای
زانگه که مرا بیافریده است خدای
هر روز فزون بود مرا دانش و رای
گر بفکندم طعنه بدگوی ز پای
بتواند کند کوه را باد ز جای
بر شعر مرا دلیست ای بار خدای
در مدح و ثنای خسرو مدح آرای
می بترکدم دل اندرین تنگی جای
از بهر خدای را دوایی فرمای
در کارگه کوزه‌گری کردم رای
در پایه چرخ دیدم استاد بپای
میکرد دلیر کوزه را دسته و سر
از کله پادشاه و از دست گدای
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.