هوش مصنوعی: در این بیت شعر، شاعر از احساسات و ویژگیهای خود به زیبایی سخن میگوید. او خود را به چشم خسرو تشبیه میکند که در خواب است و از سمبل زیبایی و شیرینی صحبت میکند. همچنین، از درد و رنج خود به عنوان مجنون و زندهدلی و شوق خود به زلف لیلی یاد میکند. به طور کلی، شاعر ترکیبی از زیبایی و غم را در وجود خود احساس میکند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شعر، شاعر از احساسات و ویژگیهای خود به زیبایی سخن میگوید. او خود را به چشم خسرو تشبیه میکند که در خواب است و از سمبل زیبایی و شیرینی صحبت میکند. همچنین، از درد و رنج خود به عنوان مجنون و زندهدلی و شوق خود به زلف لیلی یاد میکند. به طور کلی، شاعر ترکیبی از زیبایی و غم را در وجود خود احساس میکند.
هوش مصنوعی: من بختی دارم که مانند چشمان خسرو زیباست و در خوابهای خود، چشمی دارم که به شیرینی لعل است و مانند آب گواراست.
هوش مصنوعی: من بدنی دارم مانند جان مجنون که پر از درد و رنج است، و در وجودم مثل زلفهای لیلی، کشش و تاب وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گل بر رخ توست و چشم من غرقه بهآب
من تافته و زلف تو پیچیده بهتاب
زلف تو بر آتش است و من گشته کباب
بیخواب من و نرگس تو مایهٔ خواب
گه میگردم بر آتشِ هجر کباب
گه سرگردانِ بحرِ غم همچو حباب
القصه چو خار و خس درین دیرِ خراب
گه بر سرِ آتشم گهی بر سرِ آب
گر نه سبب تو بودی ای در خوشاب
آدم نروی لمن درین کوی خراب
هجران تو گر زمانه دیدی در خواب
گشتی دل و جان این جهان آتش و آب
آن کس که ز ناصواب بشناخت صواب
بی خدمت تو کرد طلب حشمت و آب
معلوم بود که دانۀ در خوشاب
غواص خردمند نجوید ز سراب
چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب
چون آب صفا دارم و چون آتش تاب
در آتش و آبم کند ار چرخ عذاب
بیرون آیم چو زر و در زآتش و آب
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۷ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.