|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعی از عشق و احساسات می‌پردازد. شاعر از ساقی می‌خواهد که رنگ و زیبایی چهره‌اش را نسبت به او تغییر ندهد و نشان می‌دهد که ناله‌ها و درد دلش تاثیری ندارد. او می‌گوید که نوشیدنی یا باده‌ای که می‌خواهد بدست آورد، در صورتی که کم باشد فایده‌ای ندارد و در پایان به ساقی می‌گوید که حتی سیل هم نمی‌تواند تغییر و تحولی ایجاد کند. به طور کلی، شعر از ناامیدی و بی‌فایده بودن تلاش‌ها در عشق حکایت دارد.
هوش مصنوعی: ای ساقی، چهره‌ام رنگی نمی‌گیرد و ناله‌ای که از دل برمی‌آید، آهنگی نمی‌سازد.
هوش مصنوعی: هرچند اگر باده‌ای به مقدار زیاد به ما بدهی، فایده‌ای نخواهد داشت. تو مانند سیلی هستی که نمی‌تواند این سنگ را جابجا کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.