بر در خواجه از تظلم خلق
بشنو آن نالهٔ پراکنده
خواجه از باد تکیه‌گه کرده
بالش از بالش پر آکنده
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بر در خواجه از تظلم خلق
بشنو آن نالهٔ پراکنده
خواجه از باد تکیه‌گه کرده
بالش از بالش پر آکنده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات بهگریزی به فریاد و ناله‌های مردم اشاره شده است. خواجه (سردمدار و صاحب‌منصبی) که تکیه‌گاهش از باد است و حالتی ناپایدار دارد، با بالش‌هایی پر از اندوه و ناامیدی روبروست. ناله‌های پراکنده خلق، نشان‌دهنده‌ی درد و رنج عمومی است که به گوش خواجه می‌رسد.
هوش مصنوعی: به در خانه‌ی آقا برو و صدای ناله‌های مردم را که از ظلم و ستم رنج می‌برند، بشنو.
هوش مصنوعی: آقا از باد جا و مکانی برای استراحت خود فراهم کرده و بالشش را از پر پر کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.