|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر در لحظه وداع با شروان احساس عمیق اندوه و درد را بیان می‌کند. او به آتش هجران و غم خود اشاره کرده و بیان می‌کند که حتی رود ارس نیز از درد او ناله می‌کند. شاعر به وضوح از زخم‌های روحی خود و غصه‌هایش سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: وقتی که شب رفتن فرودگاه را تجربه کردم و وداع با شروان را گفتم، تنها چیزی که نصیبم شد حسرت و دردی بود که سهم من بود.
هوش مصنوعی: از شدت غم و فراق، در کنار آب ارس نشسته‌ام و به قدری درد و اندوه دارم که خود آب ارس نیز از حال و روز مرا ناله می‌کند.
هوش مصنوعی: تیزی دم من به مانند نوک تند و چابک است و پری غم من به معنای اندوهی است که در دل دارم. در واقع، احساساتی همچون خروش و غلیان از درونم به وجود آمده که نشان‌دهنده‌ی غم و اندوه عمیق من است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.